Mercury Lynx

Mercury Lynx
Ilustracja
Mercury Lynx przed liftingiem
Producent

Mercury

Zaprezentowany

październik 1980

Okres produkcji

1980–1987

Miejsce produkcji

Stany Zjednoczone Edison
Stany Zjednoczone Wayne
Kanada Oakville

Poprzednik

Mercury Bobcat

Następca

Mercury Tracer

Dane techniczne
Segment

C

Typy nadwozia

3- i 5-drzwiowy hatchback
5-drzwiowe kombi

Skrzynia biegów

4- i 5-biegowa manualna
3-biegowa automatyczna

Napęd

przedni

Długość

4140–4267 mm

Szerokość

1674 mm

Wysokość

1354 mm

Rozstaw osi

2393 mm

Masa własna

870–1085 kg

Liczba miejsc

5

Dane dodatkowe
Modele
bliźniacze

Ford Escort

Pokrewne

Mercury LN7
Ford EXP
Ford Escort (Europa)
Ford Laser
Mazda 323
Mazda Protege

Konkurencja

Chevrolet Chevette
Dodge Omni
Plymouth Horizon

Mercury Lynxsamochód osobowy klasy kompaktowej produkowany pod amerykańską marką Mercury w latach 1980–1987.

Historia i opis modelu

[edytuj | edytuj kod]
Mercury Lynx – tył
Mercury Lynx 5D
Mercury Lynx po liftingu
Mercury Lynx Kombi

Pojazd został wprowadzony jako następca modelu Bobcat, debiutując równolegle z bliźniaczym modelem FordaEscortem. Początkowo samochód dostępny był jako 3-drzwiowy hatchback, w 1982 do oferty dołączyła wersja 5-drzwiowa oraz kombi. Główna różnica między Escortem a Lynxem to wygląd atrapy chłodnicy, a także więcej chromowanych akcentów[1].

Mercury Lynx dostępny był w kilku opcjach wyposażenia: Basis, L, GL, GS i usportowionej RS. Podstawowym źródłem napędu była benzynowa jednostka R4 1.6 o mocy maksymalnej 66 KM (48,5 kW) zblokowana z 4-biegową manualną bądź 3-biegową automatyczną skrzynią biegów. Od 1982 zaczęto oferować wzmocniony do 81 KM (59,5 kW) silnik, moc podstawowej jednostki wzrosła zaś do 71 KM (52 kW). Rok później wprowadzono silnik 1.6 z wtryskiem paliwa (89 KM/65 kW).

W 1984 dodano do gamy jednostek napędowych wolnossący wysokoprężny motor o pojemności dwóch litrów i mocy maksymalnej 53 KM (39 kW). W tym samym roku wprowadzono turbodoładowaną jednostkę 1.6 generującą 122 KM (90 kW) zblokowaną z 5-biegową skrzynią manualną. Najmocniejszy wariant Lynxa dostępny był tylko w 5-drzwiowym nadwoziu, nosił oznaczenie LTS[2].

Lifting

[edytuj | edytuj kod]

Z początkiem roku 1985 ujednolicono gamę modeli, przeprowadzono także obszerną restylizację nadwozia. Zmienił się wygląd atrapy chłodnicy, a także zmodyfikowano reflektory, zderzaki i wygląd tylnych lamp[3].

Ponadto, wprowadzono też nowy benzynowy silnik R4 1.9 (87–109 KM/64–80 kW), bez zmian pozostawiając jednocześnie diesla i turbo. W 1987 wszystkie jednostki 1.9 otrzymały wtrysk paliwa, co zwiększyło moc maksymalną do 91–117 KM (67–86 kW, w zależności od wersji). Do zakończenia produkcji w 1987 powstało prawie 600 000 egzemplarzy modelu, następcą został Mercury Tracer.

Silniki

[edytuj | edytuj kod]
  • R4 1.6l
  • R4 1.6l Turbo
  • R4 1.9l
  • R4 2.0l Diesel


Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Flammang, James M. & Kowalke, Ron: Standard Catalog of American Cars 1976–1999. Krause Publications, Iola 1999. ISBN 0-87341-755-0, S. 647-672.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. 1985 Mercury Lynx. [dostęp 2020-04-22]. (ang.).
  2. A Rare Cat: The Cosworth-Powered Mercury Lynx. [dostęp 2020-04-22]. (ang.).
  3. The Missing Lynx: 1983 Mercury Econocar Wins C/D’s Major Award in Ann Arbor. [dostęp 2020-04-22]. (ang.).