Meripilus

Wachlarzowiec
Ilustracja
Wachlarzowiec olbrzymi (Meripilus giganteus)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

żagwiowce

Rodzina

wachlarzowcowate

Rodzaj

wachlarzowiec

Nazwa systematyczna
Meripilus P. Karst.
Bidr. Känn. Finl. Nat. Folk 37: VIII, 33 (1882)
Typ nomenklatoryczny

Meripilus giganteus (Pers.) P. Karst.

Meripilus P. Karst. (wachlarzowiec) – rodzaj grzybów z rodziny wachlarzowcowatych (Meripilaceae). W Polsce występuje tylko jeden gatunek – wachlarzowiec olbrzymi[1]

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

Grzyby nadrzewne, saprotroficzne, poliporoidalne. Bazydiokarpy roczne, zwykle wyrastające dachówkowato w zbitych kępach z krótkiego trzonu lub podstawy. Powierzchnia brązowa z promienistymi, gładkimi liniami i przeważnie ze strefami koncentrycznymi. Powierzchnia porów biała, ciemniejąca po dotknięciu lub wysuszeniu, pory małe, rurki białe i krótkie. Kontekst biały i włóknisty. System strzępkowy monomityczny, strzępki generatywne z prostymi przegrodami. Cystyd brak. Bazydiospory półkuliste, cienkościenne, gładkie, szkliste, w odczynniku Melzera nieamyloidalne. Rozwijają się na drewnie, często z zakopanych korzeni lub w pobliżu pni, powodując białą zgniliznę drewna[2].

Jest to charakterystyczny rodzaj, łatwo rozpoznawalny w terenie przez duże owocniki i liczne wiotkie lub łopatkowate, brązowawe kapelusze wyrastające ze wspólnej podstawy lub krótkiego trzon. Prawdopodobnie jest spokrewniony z rodzajem Grifola, która odróżnia się dimitycznym systemem strzępkowym i sprzążkami na strzępkach generatywnych[2].

Systematyka i nazewnictwo

[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Meripilaceae, Polyporales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[3].

Takson utworzył Petter Adolf Karsten w 1882 r. Synonim naukowy Flabellopilus Kotl. & Pouzar[4].

Polską nazwę podał Władysław Wojewoda w 1999 r. W polskim piśmiennictwie mykologicznym rodzaj ten opisywany był też jako żagiew lub flagowiec[1].

Gatunki:

Wykaz gatunków (nazwy naukowe) na podstawie Index Fungorum[6]. Nazwy polskie według Władysława Wojewody[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 437, 438, ISBN 83-89648-09-1.
  2. a b M. Núñez, Leif Ryvarden, East Asian Polypores. Polyporaceae sensu lato, t. 2, FungiFlora, s. 259–260, ISBN 82-90724-23-3 [dostęp 2014-02-15].
  3. Index Fungorum [online] [dostęp 2020-11-19] (ang.).
  4. Species Fungorum [online] [dostęp 2013-11-12] (ang.).
  5. Gatunek niezweryfikowany.
  6. Index Fungorum (gatunki) [online] [dostęp 2013-10-20] (ang.).