Mesocyclops

Mesocyclops[1]
Sars G.O., 1914
Ilustracja
Mesocyclops ogunnus
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Podtyp

skorupiaki

Gromada

Maxillopoda

Podgromada

widłonogi

Nadrząd

Podoplea

Rząd

Cyclopoida

Rodzina

Cyclopidae

Rodzaj

Mesocyclops

Typ nomenklatoryczny

Mesocyclops obsoletus (Koch, 1838)[2]

Synonimy
  • Mesocyclops (Mesocyclops) Kiefer, 1929[2]
  • Mesocyclops (Mesocyclops) Alekseev, 2020[2]

Mesocyclops – rodzaj widłonogów z rodziny Cyclopidae[2]. Nazwa naukowa tego rodzaju skorupiaków została opublikowana w 1914 roku przez norweskiego hydrobiologa Georga Ossiana Sarsa.

Biologia

[edytuj | edytuj kod]

Podczas obserwacji i badań laboratoryjnych ustalono, że wiele gatunków mesocyclopsów żeruje na larwach komarów, w związku z tym są one stosowane jako nietoksyczna i naturalna metoda ich zwalczania. Mesocyclopsy są hodowane i wpuszczane do zbiorników wodnych, w których składają jaja samice komara egipskiego. Zaletą tej metody jest możliwość edukowania ludności w zakresie rozpoznawania widłonogów, ich łowienia oraz rozprzestrzeniania w nowych zbiornikach wodnych. Dzięki temu w łatwy, nieprofesjonalny sposób znacząco zmniejsza się populację groźnych dla człowieka owadów. Badania terenowe w Wietnamie wykazały, że stosowanie metody rozprzestrzeniania mesocyclopsów przez ludność doprowadziło do praktycznego wytępienia na tamtym terenie komara egipskiego, który roznosił wirusa dengi. Ponieważ rodzaj Mesocyclops jest żywicielem pasożyta riszta zwanego robakiem medyńskim (Dracunculus medinensis), który powoduje drakunkulozę, metoda ta jest potencjalnie niebezpieczna w niewielkiej liczbie krajów, w których pasożyt ten nadal występuje[3][4][5][6].

Podział systematyczny

[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[2]:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Mesocyclops, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c d e Walter, T.C.; Boxshall, G. (2024). World of Copepods Database. Mesocyclops Sars G.O., 1914. Accessed through: World Register of Marine Species.
  3. S. Schaper: "Beitrag zur Verwendung von Mesocyclops thermocyclopoides für die Bekämpfung der Stechmücke Aedes aegypti in Costa Rica". Dissertation Hannover (2001), ISBN 3-8311-1668-7
  4. Y.R. Gionar, S. Atmosoedjono, M.J. Bangs, Mesocyclops brevisetosus (Cyclopoida: Cyclopoidae) as a potential biological control agent against mosquito larvae in Indonesia, „J. of the American Mosquito Control Association”, 22 (3), 2006, s. 437–443, DOI10.2987/8756-971X(2006)22[437:MBCCAA]2.0.CO;2.
  5. B.H. Kay i inni, Laboratory evaluation of Brazilian Mesocyclops (Copepoda: Cyclopidae) for mosquito control, „J. Med. Entomol.”, 29 (4), 1992, s. 599–602, DOI10.1093/jmedent/29.4.599.
  6. M.D. Brown, B.H. Kay, J.K. Hendrikz, Evaluation of Australian Mesocyclops (Cyclopoida: Cyclopidae) for mosquito control, „J. Med. Entomol.”, 28 (5), 1991, s. 618–623, DOI10.1093/jmedent/28.5.618.