Metoda Golgiego

Metoda
Zastosowanie

barwienie preparatów neurohistologicznych

Użyte odczynniki

dichromian(VI) potasu, azotan srebra

Metoda

Golgiego

Zabarwienie wybranych struktur
Komórka nerwowa w preparacie wykonanym metodą Golgiego

Metoda Golgiego – metoda barwienia preparatów neurohistologicznych, opracowana przez Camillo Golgiego w 1873 roku. Sam Golgi nazwał ją reakcją czarną (la reazione nera).

Opis metody:

  1. Zanurzyć zakonserwowany w formalinie blok tkanki o rozmiarach ok. 10×5 mm w 2% wodnym roztworze dwuchromianu potasu na 2 dni
  2. Osuszyć preparat bibułą filtracyjną
  3. Umieścić blok w 2% wodnym roztworze azotanu srebra na kolejne 2 dni
  4. Wykonać skrawki o grubości 20–100 μm
  5. Szybko osuszyć preparat w etanolu, oczyścić i sporządzić ostateczne preparaty.

Opracowano szereg modyfikacji metody Golgiego, takich jak metoda Golgiego-Bubenaite, metoda Golgiego-Coxa, metoda Golgiego-Kopscha czy metoda Golgiego-Ogawy[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Katedra i Zakład Histologii i Embriologii ŚUM. [dostęp 2009-07-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-07-04)].