Michael Hooper

Michael Hooper

Pełne imię i nazwisko	Michael K. Hooper[1]
Pseudonim	Hoops[2]
Data i miejsce urodzenia	29 października 1991 Sydney
Wzrost	182 cm[3]
Masa ciała	97 kg[3]
Rugby union
Pozycja	rwacz strony otwartej (7)
Kariera juniorska
Lata Zespół Manly Roos R.F.C. St Pius X College 2009–2010 Brumbies
Kariera seniorska[a]
Lata Zespół Wyst. (Pkt.) 2010– Manly Marlins (klub) 2010–2012 Brumbies (Super Rugby)[4] 31 (25) 2013– Waratahs (Super Rugby)[4] 50 (35) 2014– North Harbour Rays (NRC) 0 (0)
Reprezentacja narodowa[b]
Lata Reprezentacja Wyst. (Pkt.) 2010–2011  Australia U-20[5] 2012–  Australia[1] 96 (90)
Mecze i punkty w lidze akt. w dniu 27 czerwca 2015 r. Mecze i punkty w reprez. akt. w dniu 21 września 2019 r.
Dorobek medalowy mistrzostwa świata juniorów brąz Włochy 2011 rugby union Puchar świata srebro Anglia 2015
Multimedia w Wikimedia Commons

Michael Hooper (ur. 29 października 1991 r. w Sydney^[1][3][6]) – australijski rugbysta występujący na pozycji rwacza. Reprezentant kraju i dwukrotny uczestnik oraz medalista pucharu świata.

Młodość

Hooper wychowywał się w Collaroy na północnych przedmieściach Sydney^[6]. Po raz pierwszy zetknął się z rugby w wieku 6 lat, kiedy trafił do szkółki miejscowego klubu Manly Roos^[7][8]. początkowo występował na pozycji środkowego ataku, dopiero w grupie do lat 11 został przesunięty do formacji młyna^[7]. Ukończył katolickie St Pius X College w pobliskim Chatswood^[6][9].

Kariera klubowa

Po wkroczeniu w wiek seniorski Hooper rozpoczął występy w lokalnej drużynie Manly Marlins^[10], w której barwach grywał nieregularnie także w późniejszych latach^[11][12][13]. Równocześnie, bezpośrednio po zakończeniu nauki w college’u przeniósł się do Canberry, gdzie dołączył do akademii Brumbies^[5]. Niemniej po zaledwie kilku miesiącach awansował do pierwszego zespołu rywalizującego w Super 14. W 2010 roku zadebiutował w tych rozgrywkach, zmieniając George’a Smitha w meczu z Chiefs^[5][14].

Przez kolejne dwa lata Hooper umacniał swoją pozycję w drużynie, jednak dopiero sezon 2012 można uznać za przełomowy^[15]. Wystąpił w 16 spotkaniach Brumbies, w zdecydowanej większości w pierwszym składzie^[4][16]. W związku z upływającym kontraktem, zainteresowanie usługami młodego rwacza wykazywały trzy australijskie zespoły – oprócz Brumbies także Waratahs i Western Force^[15]. Ostatecznie Hooper zdecydował się na powrót do rodzinnego Sydney i związał się umową z ekipą „Tahs”^[17].

Przed sezonem 2014 został mianowany wicekapitanem ekipy z Nowej Południowej Walii^[5], a gdy kontuzji doznał kapitan Dave Dennis, w meczu z Reds Hooper przejął jego obowiązki^[5][14]. Pod jego wodzą Waratahs sięgnęli po pierwszy w swojej historii tytuł mistrzowski w Super Rugby, pokonawszy w finale Crusaders 33:32^[3][18]. W drugiej połowie roku został wyznaczony do gry w drużynie North Harbour Rays, która miała rywalizować w inauguracyjnym sezonie National Rugby Championship^[19], jednak z uwagi na zobowiązania reprezentacyjne nie wystąpił w żadnym spotkaniu rozgrywanym przez Rays^[16].

W kolejnym roku wraz z Waratahs Hooper zajął po sezonie zasadniczym pierwsze miejsce w konferencji australijskiej i drugie w zbiorczej tabeli^[20]. Niemniej drogę do obrony tytułu zamknęła ekipie z Sydney półfinałowa porażka 17:35 z nowozelandzkimi Highlanders^[21]. W lipcu został jedynym tzw. „wiodącym graczem” (ang. marquee player) w barwach North Harbour Rays^[22]. Ze względu na udział w Pucharze Świata ponownie ani razu nie pojawił się na boisku w barwach tej drużyny^[16].

Kariera reprezentacyjna

Hooper (skrajnie z prawej) podczas meczu Pucharu Świata z Anglią (2015)

Kontuzja ramienia odniesiona podczas ostatniego roku spędzonego w szkole uniemożliwiła Australijczykowi występy w reprezentacji U-18^[5][14]. W 2010 roku otrzymał pierwsze powołanie do drużyny narodowej do lat 20, jednak z uwagi na uraz kostki musiał opuścić mistrzostwa świata juniorów w Argentynie^[5]. Rok później uczestniczył w kolejnej edycji mistrzostw we Włoszech, gdzie „Young Wallabies” w meczu o trzecie miejsce pokonali Francuzów^[5][23]. W trakcie występów w kadrze U-20 Hooper pełnił niekiedy rolę kapitana, gdy kontuzjowany był pełniący zazwyczaj tę funkcję Colby Faingaʻa^[8].

Po imponujących występach w reprezentacji do lat 20^[1] w 2012 roku otrzymał powołanie do pierwszej reprezentacji na serię czerwcowych testmeczów. Zadebiutował jako zmiennik w rozgrywanym w Newcastle spotkaniu ze Szkocją^[1][5]. W meczu z Nową Zelandią o Bledisloe Cup trafił do pierwszego składu „Wallabies”, w którym zastąpił kontuzjowanego Davida Pococka^[5]. W swoim debiutanckim sezonie w kadrze Hooper rozegrał łącznie aż 13 spotkań^[24].

Rok 2013 w drużynie narodowej rozpoczął się od serii spotkań z kombinowanym zespołem British and Irish Lions. Wywodzący się z Sydney zawodnik wystąpił we wszystkich trzech meczach, w tym w dwóch pierwszych w wyjściowym składzie^[5]. Kolejna kontuzja Pococka (uszkodzone więzadło krzyżowe) sprawiła, że Hooper wraz z Liamem Gillem przez cały sezon tworzyli w australijskiej reprezentacji niemal nierozłączną parę rwaczy^[5]. Wystąpiwszy we wszystkich 15 meczach reprezentacji, kilkakrotnie wybierany był zawodnikiem meczu jak również zostało mu przyznane miano najlepszego zawodnika kończącej rok serii spotkań^[5]. Wyrazem uznania był też John Eals Medal, wyróżnienie dla najlepszego australijskiego zawodnika w danym roku^[3][25].

Wobec ponownego urazu więzadeł krzyżowych nominalnego kapitana reprezentacji Davida Pococka^[26] jego funkcję powierzono Stephenowi Moore'owi, zaś Hooper i Adam Ashley-Cooper zostali jego zastępcami^[27]. Kiedy w drugiej minucie pierwszego spotkania sezonu, z Francją Moore również doznał kontuzji, obowiązki kapitana przejął Hooper^[28]. Został tym samym 82. kapitanem „Wallabies” i najmłodszym zawodnikiem pełniącym tę funkcję (22 lata 223 dni) od debiutu w tej roli Kena Catchpole’a w 1961 roku^[3]. Jak się później okazało, Moore także uszkodził więzadła krzyżowe, co wykluczyło go z gry do końca sezonu, w którego trakcie funkcję kapitana sprawował dużo młodszy Hooper^[29].

Na przełomie lipca i sierpnia wraz z australijską kadrą wygrał rozgrywki The Rugby Championship, które z uwagi na zbliżający się Puchar Świata, skrócono do jednej tury^[30]. W sierpniu Hooper otrzymał powołanie na rozgrywany w Anglii Puchar Świata^[31][32]. Tam Australijczycy dotarli do wielkiego finału, w którym ulegli Nowej Zelandii^[33]. W trakcie turnieju wychowanek Manly Roos wystąpił w pięciu meczach, zdobywając jedno przyłożenie^[34]. Występy na arenie międzynarodowej zaowocowały nominacją – obok kolegi z trzeciej linii młyna reprezentacji Davida Pococka – do tytułu najlepszego zawodnika na świecie w roku 2015 według World Rugby^[35].

Wyróżnienia

• Zawodnik Roku według World Rugby (World Rugby Player of the Year)
  • nomiacja – 2015^[35]
• nagroda dla najlepszego zawodnika w Australii (John Eales Medal)
  • (2): 2013^[3][25], 2016^[36]
  • w kategorii U-20 (1): 2011^[5]
• nagroda dla debiutanta roku w ekipie „Wallabies” (Wallabies Rookie of the Year)
  • (1): 2012^[5][37]
• nagroda dla najlepszego australijskiego zawodnika roku w głosowaniu kibiców (Australia’s Choice Player of the Year)
  • (4): 2013^[25], 2014^[2], 2015^[38], 2016^[36]
• nagroda dla najlepszego australijskiego zawodnika w Super Rugby (Australian Super Rugby Player of the Year)
  • (2) 2013^[5], 2014^[3]
• nagroda dla najlepszego zawodnika Waratahs (Matthew Burke Cup)
  • (4): 2013^[6], 2014^[6][39], 2015^[6], 2016^[40]

Życie osobiste

Michael jest najmłodszym z rodzeństwa^[41]. Jego ojciec, David pochodzi z angielskiego Kentu^[41]. Nim w wieku 24 lat przeniósł się do Australii, uprawiał pływanie i piłkę nożną^[41]. Zamieszkawszy w Sydney w 1985 roku, zaczął treningi rugby w zespole Manly Marlins^[9][41]. W lokalnej lidze występował na pozycji rwacza do 1992 roku^[9], przez rok grając także w rugby league w barwach North Sydney Bears^[14].

Hooper w 2014 roku uzyskał Advanced Diploma of Management, odpowiednik polskiego tytułu „technika zarządzania”^[2]

Przypisy

1. Michael Hooper. Australia. ESPN Scrum. [dostęp 2016-01-20]. (ang.).
2. Pete Fairbairn: John Eales Medal Awards wrap. Rugby Union Players’ Association, 2014-10-24. [dostęp 2016-01-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-05)]. (ang.).
3. Michael Hooper. Australian Rugby Union. [dostęp 2016-01-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-19)]. (ang.).
4. Super Rugby Player Profile. Michael Hooper. Fox Sports. [dostęp 2016-01-20]. (ang.).
5. Michael Hooper. Australian Rugby Union. [dostęp 2016-01-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-07)]. (ang.).
6. Michael Hooper. Waratahs. [dostęp 2016-01-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-08)]. (ang.).
7. Jon Geddes: ‘I’ve never seen a player like Michael Hooper before’ says his first coach. [w:] The Daily Telegraph [on-line]. 2014-07-13. [dostęp 2016-01-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-13)]. (ang.).
8. Lee Grant: Rugby is fun says Michael Hooper. greenandgoldrugby.com, 2013-01-27. [dostęp 2016-01-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-13)]. (ang.).
9. Jon Geddes: Super Hooper is his master's shadow. [w:] The Daily Telegraph [on-line]. 2010-03-26. [dostęp 2016-01-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-24)]. (ang.).
10. 2010 Tooheys New Shute Shield :: Round 22 Teams. Waratahs, 2010-09-08. [dostęp 2016-01-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-14)]. (ang.).
11. 2011 Shute Shield :: Round 18 Preview. Waratahs, 2011-08-05. [dostęp 2016-01-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-14)]. (ang.).
12. Adam Lucius: Second half blitz blows Pirates away. Manly Marlins, 2011-08-01. [dostęp 2016-01-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-14)]. (ang.).
13. Jon Geddes: Wallaby star Michael Hooper makes triumphant return to Manly Oval. [w:] The Daily Telegraph za: Manly Daily [on-line]. 2013. [dostęp 2016-01-20]. (ang.).
14. Michael Hooper. North Harbour Rays. [dostęp 2016-01-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-22)]. (ang.).
15. Jamie Pandaram: Brumbies breakaway Michael Hooper set to join New South Wales Waratahs from next year. [w:] The Daily Telegraph [on-line]. 2012-04-17. [dostęp 2016-01-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-14)]. (ang.).
16. Player statistics Hooper Michael - club stats. It’s Rugby. [dostęp 2016-01-20]. (ang.).
17. Chris Dutton: Hooper claims the lure of home was too good to resist. [w:] The Sydney Morning Herald [on-line]. Rugby Heaven, 2012-08-19. [dostęp 2016-01-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-30)]. (ang.).
18. Waratahs end title drought with victory over Crusaders in Super Rugby final. [w:] The Guardian [on-line]. Australian Associated Press, 2014-08-02. [dostęp 2016-01-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-05)]. (ang.).
19. Qantas Wallabies player alignments unveiled for 2014 Buildcorp National Rugby Championship. Australian Rugby Union, 2014-07-21. [dostęp 2016-01-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-06)]. (ang.).
20. Full log : Vodacom Super Rugby (2015). South African Rugby Union. [dostęp 2016-01-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-06)]. (ang.).
21. Waratahs lose to Highlanders 35-17 in Super Rugby semi-final at Sydney Football Stadium. Australian Broadcasting Corporation, 2015-06-27. [dostęp 2016-01-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-04)]. (ang.).
22. Marquee player alignments announced for 2015 Buildcorp NRC. Australian Rugby Union, 2015-07-27. [dostęp 2016-01-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-28)]. (ang.).
23. France 17 - 30 Australia. Międzynarodowa Rada Rugby. [dostęp 2016-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-15)]. (ang.).
24. Statsguru. Match list. ESPN Scrum. [dostęp 2016-01-20]. (ang.).
25. Max Bryden: JEM2013 :: Hooper takes top honour.. Rugby Union Players’ Association, 2013-10-25. [dostęp 2016-01-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-11)]. (ang.).
26. Chris Dutton: Injured Brumbies star David Pocock vows to make 2015 Rugby World Cup. [w:] The Sydney Morning Herald [on-line]. Rugby Heaven, 2014-03-19. [dostęp 2016-01-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-02)]. (ang.).
27. Moore to captain Qantas Wallabies, Hooper and Ashley-Cooper named as vice-captains. Australian Rugby Union, 2014-02-06. [dostęp 2016-01-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-06-02)]. (ang.).
28. Jim Tucker: Wallabies score seven tries to thump France 50-23 in first Test at Suncorp Stadium. [w:] The Courier-Mail [on-line]. Fox Sports. [dostęp 2016-01-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-06-04)]. (ang.).
29. Iain Payten, Jim Tucker: Wallabies lose new skipper Stephen Moore for remainder of season, Sam Carter out too. [w:] News Corp Australia [on-line]. Fox Sports, 2014-06-08. [dostęp 2016-01-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-06-08)]. (ang.).
30. Wallabies clinch The Rugby Championship. SANZAR, 2015-08-08. [dostęp 2016-01-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-10-13)]. (ang.).
31. Cheika names 31-man Wallabies Squad for Rugby World Cup. Australian Rugby Union. [dostęp 2016-01-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-08-21)]. (ang.).
32. Wallabies told of call-ups by special phone call. Puchar Świata w Rugby 2015. [dostęp 2016-01-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-08-21)]. (ang.).
33. Tom Fordyce: New Zealand beat Australia to retain Rugby World Cup. BBC Sport, 2015-10-31. [dostęp 2016-01-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-13)]. (ang.).
34. Statsguru. Tournament list. ESPN Scrum. [dostęp 2016-01-20]. (ang.).
35. Nominees for World Rugby Player of the Year 2015 announced. World Rugby, 2015-10-30. [dostęp 2016-01-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-10-30)]. (ang.).
36. HOOPER WINS 2016 JOHN EALES MEDAL, CASLICK & JENKINS SCOOP SEVENS AWARDS. aru.rugby.com.au. [dostęp 2016-11-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-28)]. (ang.).
37. Max Bryden: Sharpe Scores Another JEM.. Rugby Union Players’ Association, 2012-11-05. [dostęp 2016-01-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-11)]. (pol.).
38. Israel Folau becomes first player to win consecutive John Eales Medals. aru.com.au. [dostęp 2016-11-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-14)]. (ang.).
39. Pete Fairbairn, Tom Connor: Super Rugby Awards wrap. Rugby Union Players’ Association, 2014-09-02. [dostęp 2016-01-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-11)]. (ang.).
40. Michael Hooper wins fourth consecutive Matthew Burke Cup Players' Player. waratahs.com.au. [dostęp 2016-11-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-07)]. (ang.).
41. Georgina Robinson: Dad's the word: when Hooper needs constructive feedback, it's strictly family business. [w:] The Sydney Morning Herald [on-line]. Rugby Heaven, 2013-03-09. [dostęp 2016-01-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-13)]. (ang.).