Michael Wilton (2013) | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Instrumenty |
gitara elektryczna |
Gatunki |
metal progresywny |
Zawód |
gitarzysta |
Zespoły | |
Queensrÿche (od 1982) | |
Strona internetowa |
Michael Wilton (ur. 23 lutego 1962 r. w San Francisco) – amerykański gitarzysta progresywno-metalowego zespołu Queensrÿche.
W 2004 roku muzyk wraz z Chrisem DeGarmo został sklasyfikowany na 53. miejscu listy 100 najlepszych gitarzystów heavymetalowych wszech czasów według magazynu Guitar World[1].
Kontakt Michaela z muzyką zaczął się w wieku ośmiu lat, kiedy dostał od wujka gitarę basową. Jego wujek zginął później w wypadku motocyklowym. Zaczął uczyć się gry na gitarze basowej, grając piosenki zespołów i gitarzystów z kolekcji ojca, m.in.: The Beatles, Jimi Hendrix, The Rolling Stones i Bob Dylan. Michael zaczął grać na gitarze elektrycznej, gdy kupił swoją pierwszą gitarę, kopię Les Paula z futerałem. W okresie gimnazjalnym zaczął wnikać w świat gitarzystów. Słuchał hard-rocka, jak UFO (zespół muzyczny), Judas Priest, Iron Maiden i Van Halen i zaczął ćwiczyć na gitarze bardzo intensywnie - ponad 2 godziny dziennie.
Michael uczęszczał do Cornish College of the Arts in Seattle, gdzie poznał przyszłego perkusistę Queensrÿche, Scotta Rockenfielda. Gdy ukończył gimnazjum, Wilton zaczął uczęszczać do Cornish Institute of Allied Arts w Seattle, gdzie studiował jazz i muzykę poważną. To był jego wielki krok, ponieważ zaczął doceniać muzykę bardziej pogańską, etniczną, co dało mu duży wpływ jako muzyk progresywno-rockowy. Z trzema przyjaciółmi, zaczęli grać na imprezach jako grupa The Mob. W 1982 poznał Geoffa Tate'a. W 1983 zespół Queensrÿche wydał swoją debiutancką płytę nazwaną Queensrÿche. Gdy Chris DeGarmo opuścił zespół w 1998, Michael zastępował go na koncertach, grając partie Chrisa.
Wilton używał wielu gitar przez 24 lata kariery, najczęściej były to gitary marki ESP Gibson i Fender.