Michał Marusik

Michał Marusik
Ilustracja
Michał Marusik (2018)
Data i miejsce urodzenia

26 września 1951
Skrzynki

Data i miejsce śmierci

18 grudnia 2020
Kartuzy

Poseł do PE VIII kadencji
Okres

od 1 lipca 2014
do 1 lipca 2019

Przynależność polityczna

Kongres Nowej Prawicy

Prezes Kongresu Nowej Prawicy
Okres

od 5 stycznia 2015
do 28 stycznia 2017

Przynależność polityczna

Kongres Nowej Prawicy

Poprzednik

Janusz Korwin-Mikke

Następca

Stanisław Żółtek

Multimedia w Wikimedia Commons

Michał Marusik (ur. 26 września 1951 w Skrzynkach, zm. 18 grudnia 2020[1] w Kartuzach[2][3]) – polski polityk, deputowany do Parlamentu Europejskiego VIII kadencji, w latach 2015–2017 prezes Kongresu Nowej Prawicy.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Jana i Alfredy[2]. Absolwent Technikum Chemicznego w Tomaszowie Mazowieckim (1971). Po odbyciu służby wojskowej pracował od 1974 w gdańskiej rafinerii. Działał w tamtejszych środowiskach opozycyjnych. W sierpniu 1980 był jednym z organizatorów strajku w swoim zakładzie pracy[4][5]. W latach 80. był członkiem redakcji zakładowych pism związkowych „Frakcje: Biuletyn Informacyjny”[6] i „Pochodnia”[7]. Po 38 latach pracy w rafinerii przeszedł w 2012 na emeryturę[8]. Od 2001 do 2006 był też wspólnikiem i członkiem zarządu Społeczno-Ekonomicznej Oficyny Wydawniczej[9].

Członek „Solidarności” w latach 1980–1989[10]. Od 1992 był członkiem Unii Polityki Realnej[5]. W 1994 został członkiem Klubu Zachowawczo-Monarchistycznego[10]. Bez powodzenia kandydował do Sejmu w 2005 z listy Platformy Janusza Korwin-Mikke[11] i w 2007 z listy LPR (w ramach porozumienia wyborczego tej partii z UPR) w okręgu gdańskim[12] oraz do Parlamentu Europejskiego w 2009 z listy UPR w okręgu pomorskim[13]. Ubiegał się również o mandat radnego sejmiku pomorskiego w wyborach samorządowych w 2002[14] i 2006[15]. W 2010 współtworzył partię Unia Polityki Realnej – Wolność i Praworządność (od 2011 działającą jako Kongres Nowej Prawicy), gdzie objął funkcję szefa rady sygnatariuszy[16].

W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2014 jako lider listy tej partii w okręgu warszawskim zdobył 20 538 głosów, co zapewniło mu miejsce w Parlamencie Europejskim[17]. Mandat europosła wykonywał do końca kadencji w 2019.

5 stycznia 2015 został wybrany na nowego prezesa Kongresu Nowej Prawicy[18]. W czerwcu tego samego roku został w PE wiceprzewodniczącym nowo powołanej frakcji Europa Narodów i Wolności[19]. 28 stycznia 2017 ustąpił z funkcji prezesa KNP[20]. W 2019 związał się z powołaną przez działaczy Kongresu Nowej Prawicy partią PolExit[21]. W tym samym roku nie ubiegał się o reelekcję do Europarlamentu.

W 2020 wyróżniony przez Fundację Akademia Patriotów Nagrodą im. Fryderyka Bastiata za rok 2019, przyznawaną przez Fundację Akademia Patriotów[22].

Pochowany na cmentarzu parafialnym w Pomieczynie[23].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Był żonaty, miał syna[24].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Nie żyje Michał Marusik. Były europoseł miał 69 lat. tysol.pl, 18 grudnia 2020. [dostęp 2020-12-18].
  2. ↑ a b Michał Marusik. rejestry-notarialne.pl. [dostęp 2021-03-12].
  3. ↑ Rafał Mrowicki: Zmarł Michał Marusik – były europoseł związany z Pomorzem, uczestnik strajków w Rafinerii Gdańskiej. dziennikbaltycki.pl, 18 grudnia 2020. [dostęp 2020-12-18].
  4. ↑ O mnie. michalmarusik.pl. [dostęp 2014-04-23].
  5. ↑ a b Michał Matusik – życiorys. wp.pl, 25 maja 2009. [dostęp 2014-05-29].
  6. ↑ „Frakcje”. encyklopedia-solidarnosci.pl. [dostęp 2014-07-02].
  7. ↑ „Pochodnia”. encyklopedia-solidarnosci.pl. [dostęp 2014-07-02].
  8. ↑ Wojciech Czuchnowski, Agnieszka Kublik: Cielęctwo i prawdziwy warchoł Korwin-Mikke. Na czym polega fenomen 72-latka, któremu zawierzyli młodzi?. wyborcza.pl, 27 maja 2014. [dostęp 2014-05-31].
  9. ↑ Michał Marusik. mamprawowiedziec.pl. [dostęp 2019-08-06].
  10. ↑ a b Michał Marusik. upr.org.pl. [dostęp 2014-05-29].
  11. ↑ Serwis PKW – Wybory 2005. [dostęp 2014-05-31].
  12. ↑ Serwis PKW – Wybory 2007. [dostęp 2014-05-31].
  13. ↑ Serwis PKW – Wybory 2009. [dostęp 2014-05-31].
  14. ↑ Serwis PKW – Wybory 2002. [dostęp 2015-06-28].
  15. ↑ Serwis PKW – Wybory 2006. [dostęp 2015-06-28].
  16. ↑ Władze KNP. nowaprawicajkm.pl, 17 stycznia 2014. [dostęp 2014-05-29].
  17. ↑ Serwis PKW – Wybory 2014. [dostęp 2014-05-29].
  18. ↑ Janusz Korwin-Mikke ustąpił z funkcji prezesa KNP. Zastąpi go Michał Marusik. gazeta.pl, 5 stycznia 2015. [dostęp 2015-01-05].
  19. ↑ W PE powstała nowa frakcja, jest w niej dwóch Polaków. interia.pl, 16 czerwca 2015. [dostęp 2015-06-16].
  20. ↑ Nowy prezes Kongresu Nowej Prawicy. knp.org.pl, 31 stycznia 2017. [dostęp 2020-06-18].
  21. ↑ Posłowie KNP Żółtek i Marusik o nowej partii PolEXIT. knp.org.pl, 18 stycznia 2019. [dostęp 2020-06-18].
  22. ↑ Gdańsk: Michał Marusik laureatem Nagrody im. Fryderyka Bastiata. wnp.pl, 19 stycznia 2020. [dostęp 2021-10-27].
  23. ↑ Pożegnano śp. Michała Marusika. chrobryszlak.pl, 23 grudnia 2020. [dostęp 2020-12-23].
  24. ↑ Michał Marusik. wyborcza.pl, 26 maja 2014. [dostęp 2014-05-27].
Prezesi Kongresu Nowej Prawicy