Stosunkowo niewielkie, o średicy 6–8 mm, zebrane w kwiatostany szczytowe w postaci wielokwiatowych, złożonych baldachogron. Działek kielicha jest 5, są one całobrzegie lub piłkowane. Płatki, też w liczbie 5, są białe. Pręcików jest 18–20, ich pylniki są żółte. Zalążnia dolna 2–3-komorowa. Szyjki słupków 3, rzadziej dwie zrośnięte do połowy lub nieco krócej[6].
Pozorne określane mianem głogowatych – ich nibyowocnia powstaje z mięśniejącego dna kwiatowego, otaczającego właściwe owoce – bardzo twarde, jednonasienne orzeszki. Owoce pozorne są kulistawe, o średnicy zwykle 5–15 mm i długości 7–20 mm[6].
Rodzaj z rodziny różowatych (Rosaceae)[2]. Opisany został po raz pierwszy w 1874 przez Decaisne. W 1878 J.D. Hooker we Flora of British India włączył ten rodzaj jako sekcję do rodzaju gruszaPyrus. Rehder w 1927 z kolei umieścił tę grupę gatunków w randze sekcji w obrębie rodzaju jarząbSorbus. W różnych ujęciach autorów z XX wieku rodzaj jednak był wyodrębniany jako morfologicznie odrębny[7][6][4]. W obrębie szeroko ujmowanego rodzaju Sorbus włączany jest do podrodzaju (czasem wyodrębnianego w randze osobnego rodzaju) Aria[5]. Według GRIN gatunki tu zaliczane tworzą następujące sekcje w podrodzaju Aria: Micromeles, Griffithianae i Thibeticae[8].
↑Michael A.M.A.RuggieroMichael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20](ang.).