Data i miejsce urodzenia |
22 stycznia 1922 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
9 kwietnia 1994 |
Zawód, zajęcie |
prawnik, dyplomata |
Narodowość | |
Odznaczenia | |
Mieczysław Maneli (ur. 22 stycznia 1922 w Miechowie, zm. 9 kwietnia 1994 w Nowym Jorku) – polski prawnik, dyplomata, profesor Uniwersytetu Warszawskiego oraz The State University of New York z siedzibą w Albany.
Urodził się w rodzinie inteligenckiej[1]. W okresie okupacji niemieckiej przebywał w Warszawie, należąc do Gwardii Ludowej. W maju 1943 został uwięziony i wywieziony do obozu koncentracyjnego Auschwitz (nr więźnia 129472), skąd uciekł w styczniu 1945[2].
Po wojnie pracował w Głównym Urzędzie Kontroli Prasy, Publikacji i Widowisk, najpierw w Kielcach i w Katowicach, następnie, do 1950 jako kierownik wydziału w Warszawie. W 1949 ukończył studia prawnicze, następnie przez dwa lata był zatrudniony jako starszy asystent, a po roku adiunkt w Szkole Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie. W 1950 został jednocześnie starszym asystentem na Wydziale Prawa UW, a następnie zastępcą profesora. W marcu 1954 w Instytucie Nauk Społecznych przy KC PZPR obronił pracę kandydacką (doktorską) pt. Krytyka współczesnej katolickiej teorii państwa i prawa. W maju 1954 otrzymał tytuł naukowy docenta[1]. 24 stycznia 1955 został odznaczony Medalem 10-lecia Polski Ludowej[3]. W 1956 został powołany na stanowisko samodzielnego pracownika nauki w Katedrze Teorii Państwa i Prawa Wydziału Prawa UW, a w 1965 otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego. W latach 1956−1963 był jednym z dwóch prodziekanów Wydziału, kierującym studium zaocznym.
W międzyczasie, w latach 1954−1955 był doradcą prawnym polskiego przedstawicielstwa przy Międzynarodowej Komisji Kontroli i Nadzoru w Wietnamie (International Commission for Supervision and Control in Vietnam). Od roku 1963 przebywał w Hanoi, w latach 1963−1964 był kierownikiem, pełniąc rolę mediatora w konflikcie wietnamskim[2].
W lipcu 1968 został zwolniony z UW decyzją Ministra Szkolnictwa Wyższego podjętą za zgodą Prezesa Rady Ministrów. W tym samym roku wyemigrował do USA, gdzie został profesorem prawa i nauk politycznych w Queens College Uniwersytetu Miejskiego Nowego Jorku (City University of New York) oraz był przewodniczącym Rady Badań Etyki i Polityki Publicznej Queens College[2].
Był autorem wielu podręczników akademickich, prac z zakresu teorii państwa i prawa, historii doktryn politycznych i prawnych oraz nauk politycznych[1].
Zmarł 9 kwietnia 1994 w Nowym Jorku.