Mieszko Mieszkowic

Mieszko Mieszkowic
książę
Dynastia

Piastowie

Data urodzenia

między 978 a 984

Data śmierci

po 992

Ojciec

Mieszko I

Matka

Oda Dytrykówna

Mieszko Mieszkowic (łac. Miseco[1], Misica[2], ur. między 978 a 984, zm. po 992) – syn Mieszka I, księcia Polski z dynastii Piastów, i jego ostatniej żony Ody.

Według powszechnie przyjętej opinii historyków, wraz z rodzicami i swoim bratem Lambertem został wymieniony w dokumencie Dagome iudex, sporządzonym około 991. Wspomina go w swojej kronice również Thietmar z Merseburga wymieniając trzech synów Mieszka I i jego żony Ody: Mieszka, Świętopełka oraz trzeciego syna, którego imienia Thietmar nie znał[3].

Po śmierci ojca w 992 został wraz z matką i Lambertem wygnany z Polski przez swojego przyrodniego brata Bolesława I Chrobrego. Jego dalsze losy nie są znane. On – albo Świętopełk lub Lambert – ożenił się i został ojcem Dytryka lub według innych poglądów: Dytryka i Siemomysła[4].

Genealogia

[edytuj | edytuj kod]
Siemomysł
ur. IX/X w.
zm. ok. 950–960
NN
ur. ?
zm. ?
Dytryk
ur. ?
zm. 985
NN
ur. ?
zm. ?
         
     
  Mieszko I
ur. w okr. 922–945
zm. 25 V 992
Oda
ur. w okr. 955–960
zm. 1023
     
   
NN
ur. ?
zm. ?
OO   ?
Mieszko Mieszkowic
(ur. w okr. 978–984
zm. po 25 V 992)
 
                   
                   
   
Dytryk?
 ur. po 992
 zm. po 1032
 

lub według poglądów: E. Rymara, B. Śliwińskiego i J. Dobosza

Siemomysł
ur. IX/X w.
zm. ok. 950–960
NN
ur. ?
zm. ?
Dytryk
ur. ?
zm. 985
NN
ur. ?
zm. ?
         
     
  Mieszko I
ur. w okr. 922–945
zm. 25 V 992
Oda
ur. w okr. 955–960
zm. 1023
     
   
NN
ur. ?
zm. ?
OO   ?
Mieszko Mieszkowic
(ur. w okr. 978–984
zm. po 25 V 992)
 
                   
                   
                   
Siemomysł pomorski?
ur. 1000/1020
zm. po 29 VI 1046
Dytryk?
ur. po 992
zm. po 1032

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Kronika Thietmara, IV, 57.
  2. Dagome iudex.
  3. Haec genuit viro suimet tres filios, Miseconem, Suentepulcum et......., „Oda urodziła swemu mężowi trzech synów: Mieszka, Świętopełka i .......” Kronika Thietmara, IV, 57.
  4. E. Rymar, Rodowód książąt pomorskich, s. 72–73,79.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Kronika Thietmara, wyd. Jedlicki M. Z., Poznań 1953 s. 224.
  • Kürbis B., Dagome iudex – studium krytyczne, [w:] Tymieniecki K. (red.), Początki państwa polskiego. Księga tysiąclecia, T. 1, Poznań 1962, s. 396 (tam tekst dokumentu).

Opracowania

[edytuj | edytuj kod]