Mikołaj Jerzy Czartoryski (zm. 12 lipca 1661[1][a]) – wojewoda wołyński od 1657, wojewoda podolski od 1655, kasztelan wołyński od 1633, książę na Klewaniu i Żukowie. Przez małżeństwo z księżną Izabelą Korecką pomnożył majątek (m.in. o dobra Korzec) i zyskał cenne koneksje.
Uczył się w szkole parafialnej w Klewaniu w latach 1592–1593, studiował w kolegium jezuitów w Łucku oraz w Braniewie w latach 1608-1611[2].
Był posłem województwa wołyńskiego na sejm koronacyjny 1633 roku[3].
4. Iwan Czartoryski (zm. 1566) | ||||||
2. Jerzy Czartoryski (ok. 1560–1626) | ||||||
5. Anna Zasławska | ||||||
1. Mikołaj Jerzy Czartoryski | ||||||
6. Andrzej Wiśniowiecki (zm. 1584) | ||||||
3. Izabela Aleksandra Wiśniowiecka (zm. 1612) | ||||||
7. Eufemia Wierzbicka (1539-1589) | ||||||
Jego żoną była Izabela Korecka (zm. 16 marca 1669), córka Joachima Koreckiego i Anny Chodkiewicz, którą poślubił w styczniu 1617. Para miała trzech synów: