Mimi Coertse

Mimi Coertse
Ilustracja
Mimi Coertse w Johannesburgu
(obok swojego popiersia)
Imię i nazwisko

Maria Sophia Coertse

Data i miejsce urodzenia

12 czerwca 1932
Durban

Narodowość

Republika Południowej Afryki

Dziedzina sztuki

muzyka

Epoka

sopran

Multimedia w Wikimedia Commons

Mimi Coertse, właśc. Maria Sophia Coertse (ur. 12 czerwca 1932 w Durbanie) – południowoafrykańska wokalistka (sopran) należąca do zespołu Opery Wiedeńskiej, w której śpiewała 469 razy w 27. różnych rolach. Coertse występowała również w wielu innych operach, np. w Londynie, Salzburgu, Kolonii, Atenach, Aix-en-Provence, Brukseli, Barcelonie, Palermo, Berlinie, Genewie[1][2][3]. Szczególnie wyróżniane są jej wykonania[1]:

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wczesna młodość w Południowej Afryce

[edytuj | edytuj kod]

Mimi Coertse urodziła się 12 czerwca 1932 w Durbanie (KwaZulu-Natal). Uczęszczała do Helpmekaar Girls High School w Johannesburgu. Po ukończeniu nauki była nauczycielką śpiewu i gry na fortepianie. Od 1951 brała udział w koncertach i w audycjach radiowych. Wpływy z koncertów oraz dotacje np. z Johannesburg Skakelkomitee umożliwiły jej studia w Europie. W 1953 roku wyszła za mąż za Dawida Engela, nadawcę i kompozytora (rozwód w 1957).

Kariera muzyczna w Europie

[edytuj | edytuj kod]

Mimi Coertse wyjechała do Wiednia w 1954 roku. Rozpoczęła studia pod opieką Marii Hittorff i Josepha Witta (Państwowa Wyższa Szkoła Muzyki i Dramatu). W styczniu 1955 roku podpisała umowę z Vienna Chamber Opera Company, która organizowała, z udziałem Mimi Coertse, wystawienie oper Parsifal Wagnera i Don Giovanni Mozarta w Neapolitan San Carlo Theatre.

Wiedeńska Opera państwowa nocą

Krytycy i widzowie uznali ją za wokalne odkrycie roku po występach w Schönbrunn (Wiedeń) i Bad Aussee, gdzie śpiewała partie Konstancji w Uprowadzenie z seraju (Wolfgang Amadeus Mozart) i Zerbinetty w Ariadna na Naksos (Richard Strauss). W tym samym roku, po udanej letniej wizycie w Afryce Południowej, nadeszły sukcesy związane z rolą Królowej Nocy w Czarodziejskim flecie (Mozart). W tej roli Coertse występowała ponad 500 razy, na scenach operowych w Bazylei, Neapolu i Wiedniu (17 marca 1956). Otrzymała trzyletni kontrakt w Wiedeńskiej Operze Narodowej, a następnie angaż na stałe.

W latach 1956–1973 Mimi Coertse występowała gościnnie w Covent Garden, Salzburgu, Kolonii, Brukseli, Barcelonie, Palermo, Berlinie i wielu innych miastach. Równocześnie rozszerzała repertuar, obejmując praktycznie wszystkie ważne dramatyczne operowe role koloraturowe, partie solowe w różnych oratoriach i pasjach. Wielkie uznanie zdobyły wykonania ról w wiedeńskiej premierze Opowieści Hoffmanna (RPA, 1962; Wiedeń, 1967/68) i Die Schweigsame Frau (Richard Strauss) (1968).

W 1970 roku Coertse do swojego repertuaru włączyła np. role w operach Straussa (Die ägyptische Helena i Daphne). W Wiedeńskiej Operze Narodowej wystąpiła po raz ostatni w 1978 roku w roli Elżbiety w Don Carlos Verdiego[1].

Powrót do Afryki Południowej

[edytuj | edytuj kod]

W 1978 roku wróciła do Afryki Południowej, z którą utrzymywała kontakty również wcześniej, np. z okazji inauguracji Auli Uniwersytetu w Pretorii (1958), Civic Theatre w Johannesburgu (1962) lub Amfiteatru Uniwersytetu w Pretorii (1962). Śpiewała na inauguracyjnych koncertach innych uniwersyteckich audytoriów, była również zaproszona do występów z National Symphony Orchestra i do udziału w krajowych festiwalach[1][2][3].

W 1998 roku Mimi Coertse założyła, wraz z Neelsem Hansenem, The Black Tie Ensemble - projekt wspierania młodych, klasycznie wyszkolonych wokalistów[1].

Role operowe

[edytuj | edytuj kod]

Niektóre role operowe[1][2][3]:

  • Uprowadzenie z seraju (Wolfgang Amadeus Mozart) – Konstancja
  • Don Giovanni (Wolfgang Amadeus Mozart) – Donna Anna
  • Czarodziejski flet (Wolfgang Amadeus Mozart) – Królowa Nocy
  • Ariadna na Naksos (Richard Strauss) – Zerbinetta
  • Rigoletto (Giuseppe Verdi) – Gilda
  • Opowieści Hoffmana (Jacques Offenbach) – Olympia / Giulietta / Antonia
  • Palestrina (Hans Pfitzner) – Anioł
  • Carmen (Georges Bizet) – Frasquita
  • Martha (Friedrich von Flotow) – Martha
  • Mignon (Ambroise Thomas) – Philine
  • La Traviata (Giuseppe Verdi) – Violetta
  • Irische Legenda e (Werner EGK) – aktorka
  • Unverhofftes begegnen (Joseph Haydn) – aktorka
  • I Pagliacci (Ruggero Leoncavallo) – Nedda
  • Arabella (Richard Strauss) – Fiaker-Milli
  • Bastien und Bastienne (Wolfgang Amadeus Mozart) – Bastienne
  • Die lustige Witwe (Franz Lehára) – Hanna Glawari
  • Łucja z Lammermoor (Gaetano Donizetti) – Lucia
  • Zemsta nietoperza (Johann Strauss II) – Rosalinde
  • La Bohème (Giacomo Puccini) – Musetta
  • Norma (Vincenzo Bellini) – Norma
  • Così fan tutte (Wolfgang Amadeus Mozart) – Fiordiligi

Wyróżnienia i nagrody

[edytuj | edytuj kod]
  • 1961 – Medal of Honour of Die Suid-Afrikaanse Akademie vir Wetenskap en Kuns
  • 1966 – tytuł Kammersängerin od rządu Austrii
  • 1985 – od władz RPA: Decoration for Meritorious Service in recognition of the contribution to the Arts
  • 1996 – od rządu Austrii: Österreichisches Ehrenkreuz für Wissenschaft und Kunst
  • 2003 – Doktorat hc Uniwersytetu w Pretorii
  • 2004 – 4. miejsce na Top 100 Great South Africans

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d e f W: South African Classical Singers: Mimi_Coertse
  2. ↑ a b c Fritz Wunderlich (home page): Mimi Coertse (soprano)
  3. ↑ a b c www.andreas-praefcke.de: Wunderlich's Colleagues: Mimi Coertse

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
1. Bernstein: Candide „Glitter and be Gay” (1962)
2. Verdi: Rigoletto „Caro nome”
3. Mozart: Don Giovanni „Non mi dir” (1974)
4. le Roux Marais: Heimwee
5. Lehár: Die lustige Witwe „Vilja” (1956)