Autor | |||
---|---|---|---|
Tematyka | |||
Data powstania |
1944-1949 | ||
Wydanie oryginalne | |||
Miejsce wydania |
Darmstadt | ||
Język |
niemiecki | ||
Data wydania |
1951 | ||
Wydawca |
Wissenschaftliche Buchgesellschaft | ||
Pierwsze wydanie polskie | |||
Data wydania polskiego |
1999 | ||
Wydawca |
Wydawnictwo Literackie | ||
Przekład |
Małgorzata Łukasiewicz | ||
|
Minima Moralia. Refleksje z poharatanego życia (niem. Minima Moralia: Reflexionen aus dem beschädigten Leben) – książka filozoficzna Theodora Wiesengrunda Adorno, dedykowana Maksowi Horkheimerowi (swemu przyjacielowi i współtwórcy wcześniejszej Dialektyki oświecenia), którego 50. rocznica urodzin (14 lutego 1945) stanowiła bezpośrednią inspirację jej powstania. W dedykacji zakreślił swój zamiar jako próbę, by przedstawić momenty wspólnej [Horkheimera i Adorna] filozofii od strony subiektywnego doświadczenia[1]. Tytuł jest ironicznym nawiązaniem do łacińskiej wersji tytułu Etyki wielkiej Arystotelesa, tj. Magna Moralia[2]. Książka Adorna składa się z trzech części, dzielonych ze względu na rok spisania zamieszczonych tam przemyśleń: 1944, 1945 oraz 1946-47.