Lethenteron reissneri[1] | |||
(Dybowski, 1869) | |||
Dorosły osobnik | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
minóg dalekowschodni | ||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
Minóg dalekowschodni[3] (Lethenteron reissneri) – euroazjatycki gatunek słodkowodnego bezżuchwowca z rodziny minogowatych (Petromyzontidae). Został opisany naukowo z rzek Onon i Ingoda (Rosja) pod nazwą Petromyzon reissneri w 1869 roku przez Benedykta Dybowskiego[4]. Jest uznawany za gatunek kryptyczny, obejmujący dwie morfologicznie nierozróżnialne, ale genetycznie odmienne formy[5].
Występuje w rzekach, potokach, stawach i jeziorach północnej części zlewiska Oceanu Spokojnego oraz azjatyckiej części zlewiska Oceanu Arktycznego[2], głównie na terenach Rosji i Japonii[5]. Ślepica żyje w wodach o piaszczystym dnie, bogatych w detrytus. Dorasta zazwyczaj do około 20 cm długości całkowitej. Osobniki dorosłe osiągają do 26 cm długości[6].
Samica składa od 500 do 3000 jajeczek ikry o średnicy około 1 mm[5].
Minóg dalekowschodni nie pasożytuje. Nie ma znaczenia gospodarczego[5].