Data i miejsce urodzenia |
1 kwietnia 1955 |
---|---|
Data śmierci |
19 grudnia 2022 |
Zawód, zajęcie |
polityk, samorządowiec |
Alma Mater | |
Stanowisko |
poseł do Izby Deputowanych (2004–2016), minister ds. kontaktów z parlamentem (2012), minister administracji i spraw wewnętrznych (2012), minister obrony narodowej (2012–2015) |
Partia |
Mircea Dușa (ur. 1 kwietnia 1955 w m. Toplița, zm. 19 grudnia 2022[1]) – rumuński polityk, samorządowiec i działacz komunistyczny, w 2012 minister delegowany ds. kontaktów z parlamentem oraz minister administracji i spraw wewnętrznych, w latach 2012–2015 minister obrony narodowej.
W 1974 ukończył szkołę średnią, następnie przez dwa lata odbywał służbę wojskową. Według biografii na stronie parlamentu od 1984 do 1988 kształcił się na Akademii Studiów Ekonomicznych w Bukareszcie, a w 2004 uzyskał magisterium z zarządzania instytucjami europejskimi na Universitatea „Lucian Blaga” din Sibiu[2]. Według doniesień medialnych w latach 80. studiował jednak na komunistycznej uczelni Academia Ștefan Gheorghiu[3][4].
W latach 1976–1989 należał do Rumuńskiej Partii Komunistycznej, a w 1996 dołączył do Partii Socjaldemokracji w Rumunii (przekształconej później w Partię Socjaldemokratyczną). Był kierownikiem biura i sekretarzem w ramach komunistycznej młodzieżówki UTC oraz instruktorem PCR[5]. Od 1976 zatrudniony w ramach ludowej rady miasta Toplița, od 1986 do 1990 był jej wiceprzewodniczącym. Następnie do 1996 pozostawał zastępcą burmistrza, a w latach 1996–2001 burmistrzem tej miejscowości. W latach 2001–2004 pełnił funkcję prefekta okręgu Harghita[2].
W 2004, 2008 i 2012 wybierano go do Izby Deputowanych. Zajmował stanowisko wiceprzewodniczącego izby (2010) i przewodniczącego grupy parlamentarnej PSD (2010–2012)[2]. Od maja do sierpnia 2012 był ministrem ds. kontaktów z parlamentem[6], a następnie do grudnia 2012 ministrem administracji i spraw wewnętrznych w ramach pierwszego rządu Victora Ponty. Następnie od grudnia 2012[7] do listopada 2015 kierował resortem obrony narodowej w ramach trzech kolejnych gabinetów tegoż premiera. Po odwołaniu rządu w listopadzie 2015 został kandydatem na tymczasowego premiera, jednak wobec sprzeciwu prezydenta Klausa Iohannisa funkcję tę objął ostatecznie Sorin Cîmpeanu[8][9].
Żonaty z prokurator Aną, ma dwoje dzieci[2].