Mislav Kolakušić

Mislav Kolakušić
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

15 września 1969
Zagrzeb

Zawód, zajęcie

prawnik, polityk

Alma Mater

Uniwersytet w Zagrzebiu

Mislav Kolakušić (ur. 15 września 1969 w Zagrzebiu[1]) – chorwacki prawnik i polityk, sędzia sądu gospodarczego w Zagrzebiu, deputowany do Parlamentu Europejskiego IX kadencji.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1997 został absolwentem prawa na Uniwersytecie w Zagrzebiu. Odbył aplikację sądową, pracował m.in. w sądownictwie administracyjnym. W latach 2009–2011 pełnił funkcję rzecznika Apelacyjnego Sądu Administracyjnego Republiki Chorwacji. W latach 2006–2011 był przewodniczącym jednego ze stowarzyszeń branżowych skupiających pracowników wymiaru sprawiedliwości. W 2011 przeszedł do orzekania w sądzie gospodarczym w Zagrzebiu[1].

Zyskał rozpoznawalność swoimi wystąpieniami przy różnych postępowaniach, krytykował publicznie obowiązujące przepisy prawa i propozycje ich zmian (m.in. dotyczące egzekucji). Jego publiczne oświadczenia i wypowiedzi przyniosły mu w społeczeństwie pewną popularność i sympatię. Jednocześnie pojawiły się wobec niego zarzuty politycznego charakteru działalności i podawania niesprawdzonych informacji[2]. W 2017 był w gronie kandydatów do Sądu Konstytucyjnego, jednak nie został wybrany[2].

Zaangażował się w działalność polityczną, w 2019 zarejestrował sygnowaną własnym nazwiskiem listę wyborczą do Europarlamentu[3]. Kampanię wyborczą oparł na hasłach zwalczania korupcji[4]. W głosowaniu jego lista uzyskała 7,9% głosów[4], co pozwoliło jej liderowi uzyskać mandat posła do Parlamentu Europejskiego IX kadencji[3]. Zadeklarował też kandydowanie w kolejnych wyborach na urząd prezydenta Chorwacji[5]. W pierwszej turze tych wyborów z grudnia 2019 zajął 4. miejsce z wynikiem 5,9% głosów[6]. W 2024 został przewodniczącym nowego ugrupowania Pravo i Pravda[7]. W wyborach w tym samym roku z listy koalicji współtworzonej przez jego partię uzyskał mandat posła do Zgromadzenia Chorwackiego[8] (nie przystąpił do jego wykonywania w związku z niepołączalnością z mandatem europosła, którego jednak nie utrzymał w tym samym roku na kolejną kadencję).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Tko je Mislav Kolakušić: 'Moji roditelji su me učili kako se voli Hrvatska'. vecernji.hr, 26 maja 2019. [dostęp 2019-06-11]. (chorw.).
  2. ↑ a b Tko je Mislav Kolakušić, najveće iznenađenje ovih izbora?. index.hr, 27 maja 2019. [dostęp 2019-06-11]. (chorw.).
  3. ↑ a b Ovo je 12 ljudi koji će zastupati Hrvatsku u Europskom parlamentu. direktno.hr, 27 maja 2019. [dostęp 2019-06-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-05-30)]. (chorw.).
  4. ↑ a b Giovanni Vale: European elections in Croatia: surprising results. balcanicaucaso.org, 28 maja 2019. [dostęp 2019-06-11]. (ang.).
  5. ↑ Kolakušić: Sada kreće predsjednička kampanja, najavljujem da ću se kandidati za predsjednika Hrvatske. slobodnadalmacija.hr, 27 maja 2019. [dostęp 2019-06-11]. (chorw.).
  6. ↑ Bojan Arežina: Nije obrađeno samo jedno biračko mjesto: Milanoviću 29,55%, Grabar-Kitarović 26,65%. vecernji.hr, 23 grudnia 2019. [dostęp 2019-12-23]. (chorw.).
  7. ↑ Što sprječava ujedinjenje na desnici?. hrt.hr, 10 marca 2024. [dostęp 2024-04-17]. (chorw.).
  8. ↑ Vanja Moskaljov: Za njih ste glasali: Ovo su imena svih izabranih zastupnika za Hrvatski sabor. tportal.hr, 18 kwietnia 2024. [dostęp 2024-04-18]. (chorw.).