Moc znamionowa (ang. nominal power) – wartość znamionowa mocy, przy której urządzenie pracuje prawidłowo i zgodnie z normami lub zaleceniami producenta. Wartość ta zazwyczaj podawana jest na tabliczce znamionowej zamocowanej na obudowie urządzenia razem z innymi parametrami istotnymi dla pracy danego urządzenia. Zazwyczaj oznaczana jest symbolem i podawana w watach [W] lub koniach mechanicznych [KM].
Moc znamionowa rezystora jest to największa dopuszczalna moc wydzielana na rezystorze w czasie pracy ciągłej przy temperaturze otoczenia mniejszej niż +70 °C (dla niektórych typów +40 °C).
Wartości mocy znamionowej są znormalizowane. Odpowiedni szereg posiada następujące wartości – 0,125; 0,25; 0,5; 1; 2 [W] itd.
Moc znamionowa zasilacza jest to moc, którą zasilacz może dostarczać w sposób ciągły przy jednoczesnym zachowaniu pełnej wydajności i wszystkich parametrów zawartych w katalogu i dopuszczeniach bez przekroczenia dozwolonej temperatury.
Moc znamionowa silnika jest to moc użyteczna, wydawana na wale silnika. W przypadku silników elektrycznych zaprojektowanych do pracy dorywczej lub przerywanej określa się kilka różnych wielkości mocy znamionowych – zależnie od przyjętego cyklu pracy i cyklu postoju silnika. Dla silników elektrycznych wyróżnia się także moc czynną znamionową pobieraną, w przypadku silników trójfazowych wyrażaną wzorem:
gdzie:
oraz moc na wale wynoszącą:
gdzie:
Relacja między jednostką konia mechanicznego umieszczonego na tabliczce znamionowej silnika elektrycznego a kilowatem jest następująca:
Należy zwrócić uwagę, że konie mechaniczne na tabliczkach znamionowych silników nie są koniami mechanicznymi metrycznymi, używanymi w Europie do określania mocy urządzeń mechanicznych (np. mocy silników spalinowych). Koń mechaniczny metryczny jest oznaczany w Europie jako [KM], natomiast Amerykanie opisują go często jako [HPm].
Relacja między koniem mechanicznym metrycznym a kilowatem jest następująca: