Model Brace-Gatarek-Musiela (zwany także Modelem BGM) – jest nieliniowym modelem finansowym stóp procentowych. [1] Jego współautorami są polscy matematycy Dariusz Gątarek oraz Marek Musiela. Służy do wyceny instrumentów pochodnych opartych na stopie procentowej. Używa się go najczęściej do wyceny tzw. „swaptions” (instrument pochodny będący hybrydą opcji i swapa. W modelu wykorzystuje się stawkę LIBOR. W przeciwieństwie do modelu Hulla-White'a, który wykorzystuje chwilową krótką stopę procentową, lub modelu Heath-Jarrow-Morton (HJM), który wykorzystuje chwilową stopę forward, model Brace-Gatarek-Musiela (BGM) wykorzystuje wyłącznie stopy obserwowalne. Model BGM jest także spójny z modelem Blacka (będącym odmianą powszechnie stosowanego modelu pochodnego Blacka-Scholesa).[2]