Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Pochodzenie | |
Data i miejsce śmierci | |
Gatunki | |
Zawód |
Mogens Pedersøn, także Pedersen, Magno Petreo (ur. około 1583 przypuszczalnie w Kopenhadze, zm. styczeń lub luty 1623 przypuszczalnie tamże[1][2]) – duński kompozytor.
Kształcił się pod kierunkiem Melchiora Borchgrevincka na dworze króla duńskiego Chrystiana IV[1][3]. Dzięki mecenatowi królewskiemu wyjechał do Włoch, gdzie w latach 1599–1600 był uczniem Giovanniego Gabrielego[1][2][3]. Ponownie przebywał we Włoszech w latach 1605–1609[1][2]. W latach 1603–1605 i 1609–1611 był członkiem nadwornej kapeli króla Danii[1][2]. W 1611 roku został wysłany przez monarchę do Anglii, gdzie był nadwornym muzykiem królowej Anny[1][2][3]. W 1614 roku wrócił do Danii, w 1618 roku otrzymał stanowisko asystenta nadwornego kapelmistrza[1][2]. Od 1621 roku był wikariuszem katedry w Roskilde[1].
Wydał dwie księgi 5-głosowych madrygałów (Wenecja 1608 i 1611) i dwa 3-głosowe madrigaletti (1619), a także dwie pawany na 5 viol[1][2]. Był też autorem zbioru 5-głosowych pieśni Pratum spirituale (Kopenhaga 1620)[1][2], będącego najstarszym zachowanym opracowaniem protestanckich utworów kościelnych do tekstu w języku duńskim[1][3].