wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2015) |
349[2] |
Strefa numeracyjna |
81 |
Kod pocztowy |
23-250[3] |
Tablice rejestracyjne |
LKR |
SIMC |
0392589 |
Położenie na mapie gminy Urzędów | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego | |
Położenie na mapie powiatu kraśnickiego | |
51°01′35″N 22°04′57″E/51,026389 22,082500[1] |
Moniaki – wieś w Polsce położona w południowo-zachodniej części województwa lubelskiego, w powiecie kraśnickim, w gminie Urzędów[4][5].
Wieś Moniaki leży na Wyżynie Lubelskiej, w środkowej części Wzniesień Urzędowskich, na zachód od drogi wiodącej z Urzędowa do Opola Lubelskiego. Od Urzędowa oddalone są o 6 km, od Kraśnika o 12 km, a od Lublina dzieli ją odległość około 45 km.
W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Moniaki. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa lubelskiego.
Wieś stanowi sołectwo gminy Urzędów[2].
Powstanie wsi wiąże się z wymienionymi w 1455 i 1462 roku miejscowościami Wola Bobowska i Wierzbica. Była to wieś zamieszkana przez drobną szlachtę zagrodową i powstała z wydzielenia obszaru z dóbr Boby. Okres ich terytorialnego wzrostu trwał do lat siedemdziesiątych XIX wieku. Nazwa miejscowości zmieniała się kilkakrotnie. Obecna nazwa ma ścisły związek z rodem Moniaczkowskich herbu Szreniawa. Ostatnimi właścicielami majątku Moniaki był ród Zembrzuskich.
Za Królestwa Polskiego istniała gmina Moniaki.
W ramach akcje przeciwko tzw. moskwom, czyli wsiom silnie popierającym władzę komunistyczną oddział Hieronima Dekutowskiego „Zapory” dokonał 23 września 1946 r. pacyfikacji wsi, w wyniku której spłonęło 29 zagród, a 40 komunistów ukarano chłostą.
Po zakończeniu II wojny światowej majątek Moniaki przejął Skarb Państwa. Część ziemi rozparcelowano pomiędzy służbę dworską i rolników wsi Moniaki. Obszar lasów dworskich włączono do lasów państwowych. Dworek z XVIII wieku – siedzibę ostatniego dziedzica Moniaków, przewieziono do Janowca, gdzie stanowi część skansenu, będącego oddziałem Muzeum Nadwiślańskiego w Kazimierzu Dolnym.