Ten artykuł dotyczy związku chemicznego. Zobacz też: morina – rodzaj roślin, znany też pod nazwą moryna.
Moryna
|
Nazewnictwo
|
|
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
2-(2,4-dihydroksyfenylo)-3,5,7-trihydroksy-4H-1-benzopiran-4-on
|
Inne nazwy i oznaczenia
|
2′,3,4′,5,7-pentahydroksyflawon
|
|
Ogólne informacje
|
Wzór sumaryczny
|
C15H10O7
|
Masa molowa
|
300,24 g/mol
|
Wygląd
|
żółte ciało stałe
|
Identyfikacja
|
Numer CAS
|
480-16-0
|
PubChem
|
5281670
|
DrugBank
|
DB16770
|
SMILES
|
C1=CC(=C(C=C1O)O)C2=C(C(=O)C3=C(C=C(C=C3O2)O)O)O
|
|
InChI
|
InChI=1S/C15H10O7/c16-6-1-2-8(9(18)3-6)15-14(21)13(20)12-10(19)4-7(17)5-11(12)22-15/h1-5,16-19,21H
|
InChIKey
|
YXOLAZRVSSWPPT-UHFFFAOYSA-N
|
|
|
|
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
|
|
Moryna – organiczny związek chemiczny będący pochodną flawonu. Jest barwnikiem ekstrahowanym z żółtego drzewa brazylijskiego. Krystalizuje z 1 lub 2 cząsteczkami wody. Temperatura topnienia wynosi 290 °C. Stosowana jest w farbiarstwie oraz jako odczynnik w analizie chemicznej do wykrywania oraz fluorymetrycznego lub kolorymetrycznego oznaczania Al, B, Be, Ca, Cd, Ga, In, Mo, Pb, Sb, Sc, Sr, Ta, Th, U, W, Zn i Zr oraz pośrednio F−
.
- ↑ a b c CRC Handbook of Chemistry and Physics, William M.W.M. Haynes (red.), wyd. 97, Boca Raton: CRC Press, 2016, s. 3-402, ISBN 978-1-4987-5429-3 (ang.).
- ↑ Morin hydrate [online], karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich, 2 kwietnia 2023, numer katalogowy: M4008 [dostęp 2023-08-23] . (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- ↑ Morin, [w:] ChemIDplus [online], United States National Library of Medicine (ang.).
- ↑ Morin [online], karta charakterystyki produktu Sciencelab.com, 21 maja 2013, numer katalogowy: SLM1648 [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04] (ang.). Brak numerów stron w książce