Muchomornica delikatna

Muchomornica delikatna
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

pieczarkowce

Rodzina

muchomorowate

Rodzaj

muchomornica

Gatunek

muchomornica delikatna

Nazwa systematyczna
Limacella delicata (Fr.) Earle ex Konrad & Maubl.
Revisione Hymenomycetes de France (1930)
Multimedia w Wikimedia Commons
Morfologia

Muchomornica delikatna (Limacella delicata (Fr.) Earle ex Konrad & Maubl.) – gatunek grzybów z rodziny muchomorowatych (Amanitaceae)[1].

Systematyka i nazewnictwo

[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji: Amanitaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi według Index Fungorum[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w roku 1821 Elias Fries nadając mu nazwę Agaricus delicatus. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadali mu w roku 1930 Franklin Sumner Earle ex Paul Konrad i André Maublanc, przenosząc go do rodzaju Limacella[1].

Synonimów ma ponad 20. Niektóre z nich[2]:

  • Armillaria glioderma (Fr.) J.E. Lange 1935
  • Lepiota delicata var. albonuda Rick 1939
  • Limacella delicata (Fr.) Earle ex Konrad & Maubl. 1930 var. delicata
  • Limacella delicata var. glioderma (Fr.) Gminder 1994
  • Limacella delicata var. vinosorubescens (Furrer-Ziogas) Gminder 1994
  • Limacella delicata var. vinosorubescens (Furrer-Ziogas) Gminder 2014
  • Limacella glioderma f. brunnea (Killerm.) Neville & Poumarat 2004
  • Limacella vinosorubescens Furrer-Ziogas 1969

Nazwę polską zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 roku, Stanisław Chełchowski w 1898 r. opisywał go jako bedłka delikatna[3]. Czasami opisywana jest też jako muchomornica kroplista[4].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Kapelusz

Średnica 3–6 cm, kształt u młodych owocników stożkowaty lub dzwonkowaty, później łukowaty i łukowaty, w końcu rozpostarty. Brzeg długo podwinięty, czasami ze zwieszającymi się resztkami osłony. Powierzchnia czerwonobrązowa, lub pomarańczowobrązowa, młodych owocników oraz u starszych podczas wilgotnej pogody lepka, błyszcząca i śliska, podczas suchej matowa[4].

Blaszki

Szerokie, wolne, gęste, o gładkich ostrzach, początkowo białawe, potem jasnożółte[4].

Trzon

Wysokość 4–7 cm, grubość 0,7–1,2 cm, walcowaty, pełny, z błoniastym pierścieniem. Powierzchnia nad pierścieniem gładka, o barwie od białawej do różowej, pod pierścieniem kosmkowata, z paskami o barwie od ochrowo-brązowej do różowo-brązowej[4].

Miąższ

Biały, o mącznym smaku i zapachu[4].

Występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Znany jest tylko w niektórych krajach Europy[5]. W Polsce częstość występowania i rozprzestrzenienie nie są znane. W piśmiennictwie naukowym na terenie Polski do 2003 r. opisano tylko 4 stanowiska[3].

Saprotrof[3]. Owocniki wytwarza na ziemi, w lasach mieszanych i liściastych, ale także sosnowych i pod świerkami. Rośnie zarówno na ściółce liściastej, jak i na igliwiu. Pojawia się w miesiącach sierpień – październik[4][3].

Gatunki podobne

[edytuj | edytuj kod]

Podobny jest łuskwiak śluzowaty (Pholiota lenta). Odróżnia się włóknisto łuskowatym trzonem (poniżej białej strefy pierścieniowej) oraz siedliskiem – rośnie na martwym drewnie[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c Index Fungorum. [dostęp 2017-12-16]. (ang.).
  2. ↑ Species Fungorum. [dostęp 2017-12-15]. (ang.).
  3. ↑ a b c d Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
  4. ↑ a b c d e f g Pavol Škubla: Wielki atlas grzybów. Poznań: Elipsa, 2007. ISBN 978-83-245-9550-1.
  5. ↑ Discover Life Maps. [dostęp 2017-12-15].