Myotragus

Myotragus
Bate, 1909
Okres istnienia: pliocen–holocen
Ilustracja
Czaszka M. balearicus
Ilustracja
Rekonstrukcja M. balearicus
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

Cetartiodactyla

Rodzina

wołowate

Podrodzina

koziorożce

Rodzaj

Myotragus

Typ nomenklatoryczny

Myotragus balearicus Bate, 1909

Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Myotragus – rodzaj wymarłych ssaków parzystokopytnych z rodziny wołowatych (Bovidae) obejmująca gatunki zasiedlające od wczesnego pliocenu do holocenu balearskie wyspy Majorka i Minorka[1][2].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Kontynentalni przodkowie Myotragus zasiedlili Baleary około 5,7–5,35 milionów lat temu, podczas kryzysu messyńskiego. Wraz z upływem czasu w ośrodkowym układzie nerwowym Myotragus zachodziły zmiany ewolucyjne, widoczne między innymi w spadku względnej wielkości mózgu i spadku wielkości narządów zmysłowych. Zmiany wynikały z potrzeb dostosowania się zwierząt do specyfiki wyspiarskiego ekosystemu, który charakteryzował się ograniczeniem zasobów troficznych i brakiem zagrożenia ze strony drapieżników[1][3]. Myotragus nie wyginęły na skutek zmian klimatycznych, lecz w rezultacie kolonizacji wysp przez ludzi[4].

Wyniki badań filogenetycznych z wykorzystaniem mitochondrialnego genu cytochromu b wskazały pokrewieństwo z owcami (Ovis) i kozłowatymi z rodzaju Budorcas[2].

Do rodzaju Myotragus zaliczane są gatunki[3]:

W opracowaniach naukowców pojawiają się opinie, że takson powinien obejmować tylko gatunki żyjące w górnym pliocenie i holocenie, a dla gatunków występujących wcześniej winien zostać utworzony odrębny takson. Tak rozumiany Myotragus (sensu stricto) obejmowałby tylko[3]:

Pierwsze pojedyncze kopalne ślady istnienia Myotragus odkryła w 1909 roku brytyjska paleontolożka Dorothea Bate. Odkrytemu i opisanemu kilkadziesiąt lat później gatunkowi Myotragus batei naukowcy nadali epitet gatunkowy będący eponimem mającym na celu upamiętnienie jej dokonań naukowych[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Meike Köhler, Salvador Moyà-Solà. Reduction of Brain and Sense Organs in the Fossil Insular Bovid Myotragus. „Brain, Behavior & Evolution”. 63 (3), s. 125–140, 2004. S. Karger AG, Basel. DOI: 10.1159/000076239. (ang.). 
  2. ↑ a b Carles Lalueza-Fox, Beth Shapiro, Pere Bover, Josep Antoni Alcover i inni. Molecular phylogeny and evolution of the extinct bovid Myotragus balearicus. „Molecular Phylogenetics and Evolution”. 25 (3), s. 501–510, 2002. Elsevier. (ang.). 
  3. ↑ a b c Maria Rita Palombo, Pere Bover, Andrea M.F. Valli, Josep Antoni Alcover. The Plio-Pleistocene endemic bovids from the Western Mediterranean islands: knowledge, problems and perspectives. „Hellenic Journal of Geosciences”. 41, s. 153–162, 2006. University of Athens. ISSN 1105-0004. (ang.). 
  4. ↑ Alexandra Van Der Geer, George Lyras, John De Vos, Michael Dermitzakis: Evolution of Island Mammals: Adaptation and Extinction of Placental Mammals. John Wiley & Sons, 2010, s. 496. ISBN 978-1-4051-9009-1.
  5. ↑ Karolyn Shindler: Discovering Dorothea: the Life of the Pioneering Fossil-Hunter. Londyn: Harper Collins, 2005, s. 390. ISBN 0-00-257138-2.