Nagroda EMS (ang. EMS Prize) – nagroda przyznawana co cztery lata przez Europejskie Towarzystwo Matematyczne za wybitny wkład w matematykę[1].
Nagroda została ustanowiona w 1992 roku i jest wręczana na odbywającym się co cztery lata Europejskim Kongresie Matematyki (European Congress of Mathematics – ECM). Na każdym kongresie przyznaje się do dziesięciu nagród naukowcom mającym nie więcej niż 35 lat w momencie, rozpoczynających się rok wcześniej, nominacji. Muszą pochodzić oni z Europy lub w niej pracować[1].
Nagroda jest bardzo ceniona w środowisku, a jej laureaci często otrzymują później Medal Fieldsa[2].
Z tym tematem związana jest kategoria: Laureaci Nagrody EMS.
Chronologiczna lista laureatów[3][4].
- 1992
- 1996
- 2000
- 2004
- 2008
- 2012
- 2016
- 2020
- 2024
- Z 80 (dane na 2022) laureatów 15 (Richard Borcherds, Maxim Kontsevitch, William Timothy Gowers, Grigory Perelman, Wendelin Werner, Elon Lindenstrauss, Andrei Okounkov, Stanislav Smirnov, Artur Avila, Cédric Villani, Alessio Figalli, Hugo Duminil-Copin, James Maynard, Peter Scholze i Maryna Viazovska) zostało w latach 1994–2022 nagrodzonych Medalem Fieldsa. Ponieważ w tym okresie przyznano 30 medali, więc oznacza to, że dokładnie połowa z nich trafiła do uczonych, którzy posiadali wcześniej w dorobku Nagrodę EMS[5].
- Nagrody EMS otrzymało dotąd czworo Polaków: Tomasz Łuczak (w 1992), Agata Smoktunowicz (w 2008), Jacek Jendrej i Adam Kanigowski (w 2024).
- Zaplanowany na rok 2020 w Słowenii Europejski Kongres Matematyczny został przesunięty na 2021 z powodu pandemii COVID-19, więc laureatów nagród ogłoszono wyjątkowo już rok przed jego rozpoczęciem[6][7].
1992 |
|
---|
1996 |
|
---|
2000 |
|
---|
2004 |
|
---|
2008 |
|
---|
2012 |
|
---|
2016 |
|
---|
2020 |
|
---|
2024 |
|
---|