Naterki
| wieś | |
 Kapliczka koło wsi | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2006) |
326 (stan na 30.06.2006 r.) |
| Strefa numeracyjna |
89 |
| Kod pocztowy |
11-036[2] |
| Tablice rejestracyjne |
NOL |
| SIMC |
0473738 |
Położenie na mapie gminy Gietrzwałd  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego  | |
Położenie na mapie powiatu olsztyńskiego  | |
 53°44′39″N 20°22′15″E/53,744167 20,370833[1]
| |
Naterki (niem. Nattern[3]) – wieś w Polsce na Warmii położona koło Olsztyna w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie olsztyńskim, w gminie Gietrzwałd.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.
We wsi znajdują się m.in.: tartak, stolarnia, pole golfowe (jedno z większych w Polsce), skansen maszyn rolniczych (m.in. z bogatą kolekcją kieratów – ponad 100 egzemplarzy oraz wiatrakiem typu koźlak). Nad Jeziorem Naterskim domy letniskowe, agroturystyka.
W miejscowości urządzane są festyny i inne imprezy. Do ważniejszych należy organizowany co roku mecz piłkarski „Polska-Niemcy” między drużynami z Naterek i reprezentacją dawnych mieszkańców wsi z Niemiec. Działają tu stowarzyszenia „Diament” i „Naterkowska Inicjatywa Kobiet”. Naterki znane są z 18 dołkowego pola golfowego – Mazury Golf and Country Club.
Nazwa wsi pochodzi od pruskiej nazwy żmii.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Wieś powstała w 1349 r. na 20 włókach na prawie chełmińskim w pruskim polu osadniczym Gunlauke, kiedy to kapituła warmińska zleciła Prusowi Natusowi założenie wsi o nazwie Natursdorf nad jeziorem Swyntheynen, obecnie Świętajno Naterskie lub Jezioro Naterskie. W 1647 r. wystawiono odnowiony dokument lokacyjny wsi na prośbę Michała Bruna. Kolejny raz, w 1688 wystawiono odnowiony dokument na prośbę sołtysa Franziskusa Materny (najwyraźniej poprzedni dokument uległ zniszczeniu).
W 1876 r. wybudowano stację kolejową Naterki, co przyczyniło się do rozwoju wsi. Szkołę wybudowano w 1901 r., wcześniej uczano w domach prywatnych. Szkoła funkcjonowała do lat 70’ XX wieku.
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]- Majątek ziemski rodziny Hippel Zofijówka (w odległości 2 km od wsi), do dziś przetrwał częściowo układ parku z alejami i występującymi gatunkami drzew tj. lipy, dęby,
- Budynek szkoły,
- Budynki mieszkalne i gospodarcze,
- Kapliczki i krzyże przydrożne,
- Mogiły upamiętniające poległych w czasie II wojny światowej,
- Wiatrak,
- Skansen maszyn rolniczych p. Dramińskiego
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 86113
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 818 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262)
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- opis wsi na stronie Domu Warmińskiego
- Georg Kellmann, Historia parafii Klebark Wielki, jej wiosek i okolic. Parafia p.w. Znalezienia Krzyża Świętego i Narodzenia Najświętszej Marii Panny w Klebarku Wielkim, Klebark Wielki 2007, ISBN 978-83-918968-1-5