Naturalizm etyczny – stanowisko etyczne lub metaetyczne opierające się na którejś z form naturalizmu filozoficznego.
Ze względu na wieloznaczność terminu naturalizm w filozofii etyczny naturalizm oznacza kilka stanowisk, które często się ze sobą wiążą, choć mogą występować oddzielnie[1] :
Spór o naturalizm etyczny obejmuje m.in. następujące problemy:
- czy fakty moralne (wartości, normy, obowiązki) mają charakter naturalny (m.in. problem błędu naturalistycznego sformułowanego przez G.E. Moore’a)[4],
- czy istnieją takie normy czy wartości, które są dobre z natury, oraz czy istnieje naturalny porządek moralny (np. czy moralność występuje w naturze, czy ma charakter społeczny)[3],
- czy kwestie moralne dają się pogodzić ze światopoglądem naukowym[5],
- czy moralność można badać metodami naukowymi[2],
- czy z faktów empirycznych można wnioskować o tym, co jest dobre lub jak powinno się postępować (problem gilotyny Hume’a)[6],
- czy z faktu, że coś jest naturalne, wynika, że coś jest dobre (m.in. poprawność argumentu z odwołaniem do natury)[3].
- MatthewM. Lutz MatthewM., JamesJ. Lenman JamesJ., Moral Naturalism, Edward N.E.N. Zalta (red.), [w:] Stanford Encyclopedia of Philosophy, Metaphysics Research Lab, Stanford University, 2018 [dostęp 2020-12-27] (ang.).???
- Nicholas L.N.L. Sturgeon Nicholas L.N.L., Ethical Naturalism, [w:] DavidD. Copp (red.), The Oxford Handbook of Ethical Theory, Oxford University Press, 2006, s. 91–121, ISBN 978-0-19-514779-7 .