Neorepukia | |
Forster et Wilton, 1973 | |
![]() | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Podtyp | |
Gromada | |
Rząd | |
Podrząd | |
Infrarząd | |
Rodzina | |
Rodzaj |
Neorepukia |
Typ nomenklatoryczny | |
Neorepukia pilama Forster et Wilton, 1973 |
Neorepukia – rodzaj pająków z rodziny lejkowcowatych. Obejmuje 2 opisane gatunki. Zamieszkują endemicznie Nową Zelandię[1][2].
W przypadku obu gatunków znane nauce są jedynie samice. Długość ich ciała wynosi od 4,5 do 6,5 mm. Karapaks ma od 2 do 3,2 mm długości i od 1,4 do 2 mm szerokości, zaś opistosoma (odwłok) od 2,5 do 3,1 mm długości i od 1,6 do 1,8 mm szerokości. Ośmioro oczu tworzy zwartą grupę zajmującą 3/5 szerokości głowowej części karapaksu. Oczy par środkowych rozmieszczone są na planie szerszego z tyłu trapezu. Jamki karapaksu są wyraźnie widoczne. Szczękoczułki mają na przedniej krawędzi bruzdy dwa normalnie wykształcone zęby i 4 lub 5 ząbków drobnych, a na tylnej jej krawędzi dwa zęby. Szerokość wciętej u podstawy wargi dolnej jest większa od jej długości. Odnóża zaopatrzone są we włoski pierzaste. Kolejność par odnóży od najdłuższej do najkrótszej to: IV, I, II, III. Opistosoma (odwłok) zaopatrzona jest w duży stożeczek o równomiernie rozmieszczonym owłosieniu. Kądziołki przędne tylnej pary są krótsze niż pary przedniej. Siteczko przędne nie występuje[1].
Rodzaj ten wprowadzony został w 1973 roku przez Raymonda Roberta Forstera i Cecila Louisa Wiltona[1][2] w czwartej części monografii poświęconej pająkom Nowej Zelandii[1]. Autorzy wyznaczyli jego gatunkiem typowym opisanego w tej samej publikacji N. pilama[1][2]. Rodzaj umieszczony został w rodzinie lejkowcowatych jako bardzo zbliżony do rodzaju Orepukia[1]. Ten ostatni został jednak przeniesiony do rodziny Cycloctenidae na podstawie molekularnej analizy filogenetycznej w 2017 roku przez Warda C. Wheelera i współpracowników[3]. Rodzaj Neorepukia pozostaje wśród lejkowcowatych[2].
Do rodzaju tego należą dwa opisane gatunki[2]: