Nephthytis N.E.Br. – rodzaj roślin zielnych, należący do rodziny obrazkowatych, liczący 6 gatunkówendemicznych dla zachodniej i środkowo-zachodniej Afryki (tylko gatunek N. bintuluensis jest endemiczny dla Borneo w Azji). Nazwa naukowa rodzaju pochodzi od mitycznej Nephthys (Neftyda), matki Anubisa, która według mitologii egipskiej nosiła koronę w kształcie hieroglifu przedstawiającego jej imię (dom)[3]. W języku angielskim zwyczajową nazwą nephthytis nadal określa się popularną roślinę pokojową z gatunku Syngonium podophyllum Schott, mimo że gatunek ten został wydzielony do osobnego rodzaju zroślicha już w 1879 roku[4]. Z rodzaju Nephthytis, z uwagi na ozdobne owoce, w ogrodach botanicznych i mieszkaniach uprawiane są odmiany botaniczne gatunków N. afzelii i N. poissonii.
Rośliny tworzą zwykle kilka skórzastych liści, o blaszce sercowatej, sercowato-strzałkowatej, głęboko strzałkowatej lub trójdzielnej, o wymiarach około 20×30 cm. Ogonki cylindryczne, lekko zwężające się, tworzące bardzo krótką pochwę liściową. Użyłkowanie pierwszorzędowe zbiegające do żyłki marginesowej, dalsze siatkowate.
Rośliny jednopienne. Z wierzchołka kłącza wyrasta pojedynczy kwiatostan, typu kolbiastegopseudancjum, na relatywnie długiej szypułce, u nasady otoczonej kilkoma łuskowatymi liśćmi. Zielono-szmaragdowa pochwa kwiatostanu o wymiarach około 3×6,5 cm, szeroko otwarta, podłużno-jajowato-eliptyczna, często odgięta w czasie kwitnienia, u nasady oskrzydlająca szypułkę. Kolba wzniesiona na trzonku, krótsza od pochwy. Położona najniżej strefa kwiatów żeńskich sąsiaduje bezpośrednio ze strefą 2-4-pręcikowych kwiatów męskich. Pręciki siedzące, gęsto położone, podłużno-klinowate, ścięte. Zalążnie gęsto położone, 1-komorowe, zawierające 1 anatropowy, podłużno-jajowaty zalążek. Znamiona słupków siedzące, dyskowate lub brodawkowate.
Niemal kuliste do eliptycznych, pomarańczowe, relatywnie duże jagody, zawierające 1 nasiono. Nasiona odwrotnie jajowate do niemal kulistych. Łupina bardzo cienka. Bielmo obfite. Zalążek bardzo mały, siedzący u podstawy bielma.
Gatunki podobne
Rośliny z rodzajów: Callopsis, od których różni się kształtem blaszki liściowej, kolorem pochwy kwiatostanu i kolbą nie przyrastającą do pochwy, Cercestis, od których różni się brakiem przezroczystych linijek lub punkcików na blaszce liściowej oraz obecnością żyłki marginesowej, oraz Stylochaeton, od których różni się całkowicie otwartą pochwą kwiatostanu.
Rośliny wytrzymałe i tolerancyjne. Nadają się do wielorodzajowych kompozycji, a także do paludariów i terrariów. Znoszą kurz, dym i suche powietrze. Wymagają podłoża kwaśnego, torfowo-piaszczystego, z dodatkiem kompostu; stanowisko półcieniste lub całkowicie zacienione; podlewanie umiarkowane. Rozmnażanie z podziału kłącza lub z nasion, pod warunkiem umieszczenia w mieszance piasku i torfu nienaruszonej jagody. Nasiona kiełkują około 4 miesięcy.
↑Michael A.M.A.RuggieroMichael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20](ang.).
↑Umberto Quattrocchi: CRC world dictionary of plants names: common names, scientific names, eponyms, synonyms, and etymology. Boca Raton: CRC Press, 1999. ISBN 0-8493-2673-7. Brak numerów stron w książce
A. Engler: Das Pflanzenreich. IV.23A Araceae. Leipzig: Wilhelm Engelmann Verlag, 1920. (niem. • łac.). Brak numerów stron w książce
T. Stützel, Klaus Kubitzki: Flowering Plants. Monocotyledons : Alismatanae and Commelinanae (except Gramineae) (The Families and Genera of Vascular Plants). Springer. ISBN 3-540-64061-4. (ang.). Brak numerów stron w książce
The European garden flora : a manual for the identification of plants cultivated in Europe, both out-of-doors and under glas. Cambridge: Cambridge University Press, 1984. ISBN 0-521-25864-2. (ang.). Brak numerów stron w książce
Jiří Haager: Mieszkanie w kwiatach: moje hobby. Warszawa: Polska Oficyna Wydawnicza "BGW", 1992. ISBN 83-7066-343-5. Brak numerów stron w książce