Po wejściu do oczodołu nerw czołowy kieruje się w kierunku przednim. Przebiega on bezpośrednio pod sklepieniem oczodołu, leżąc na mięśniu dźwigaczu powieki górnej. Nerw podążą w kierunku wcięcia czołowego[1].
Nerw czołowy dzieli się na dwie gałęzie końcowe[1].
Nerw nadbloczkowy stanowi cieńszą z tych gałęzi. Swój początek bierze on z pnia nerwu czołowego, odchodząc odeń w tylnej części oczodołu. Przebiega dalej pod jego sklepieniem, kierując się do przodu i przyśrodkowo, układając się powyżej bloczka mięśnia skośnego górnego. W końcu nerw ten sam dzieli się na własne gałęzie końcowe:
gałąź dolna (ramus inferior) zazwyczaj ulega połączeniu z nerwem podbloczkowym (który stanowi odgałęzienie nerwu nosowo-rzęskowego).
Nerw nadoczodołowy, grubszy od nadbloczkowego, ulega z kolei podziałowi na następujące gałęzie:
gałąź boczna (ramus lateralis) to grubsza z tych gałęzi, stanowiąca właściwie przedłużenie pnia nerwu nadoczodołowego. Przechodzi ona przez otwór bądź wcięcie nadoczodołowe, by skierować się w kierunku czoła,
gałąź przyśrodkowa (ramus medialis) to słabsza gałąź nerwu nadoczodołowego, która kieruje się do czoła poprzez wcięcie czołowe.
Witold Sylwanowicz, Wiesław Łasiński: Nerwy czaszkowe. W: Adam Bochenek, Michał Reicher, Wiesław Łasiński, F. Kryształowicz, E. Loth: Anatomia człowieka. K.W. Majewski, J. Markowski, I. Abramowicz, S. Hiller, J. Iwaszkiewicz, W. Sylwanowicz, J. Jordan, W. Kubik, F. Miedziński, O. Narkiewicz, H. Szostakiewicz-Sawicka, S. Zawistowski. T. V: Układ nerwowy obwodowy. Układ nerwowy autonomiczny. Powłoka wspólna. Narządy zmysłów. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2007. ISBN 978-83-200-3685-5.