Chase Family Building, gmach główny muzeum | |
Państwo | |
---|---|
Stan | |
Miejscowość | |
Adres |
New Britain Museum of American Art, |
Data założenia |
1903 |
Zakres zbiorów |
sztuka amerykańska: malarstwo, grafika, rzeźba, fotografia, ilustracja |
Wielkość zbiorów |
14 000 |
Powierzchnia ekspozycji |
4 000 m² m² |
Dyrektor |
Douglas Hyland |
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych | |
Położenie na mapie Connecticut | |
41°39′51,48″N 72°47′30,12″W/41,664300 -72,791700 | |
Strona internetowa |
New Britain Museum of American Art (pl.: Muzeum Sztuki Amerykańskiej w New Britain) – muzeum sztuki w New Britain w stanie Connecticut), założone w 1903 roku przez przemysłowca Johna Butlera Talcotta, jest pierwszym w Stanach Zjednoczonych muzeum poświęconym wyłącznie sztuce amerykańskiej. W muzealnej kolekcji reprezentowane są dzieła malarzy spod znaku Hudson River School, amerykańskiego impresjonizmu i Ashcan School oraz Thomas Hart Benton i jego ważny zbiór murali z cyklu The Arts of Life in America[1].
Zbiory mieszczą się w nowoczesnym gmachu, Chase Family Building, zaprojektowanym w 2000 roku przez architektkę Ann Beha i oddanym do użytku w 2006 roku, zlokalizowanym obok zabytkowego Walnut Hill Park, który zaprojektował znany architekt krajobrazu, Frederick Law Olmsted[2].
Dyrekcja muzeum kieruje się w swej działalności przesłaniem, iż prowadzona przez nią instytucja została „założona przez ludzi ku pożytkowi ludzi” (ang. „Erected By the People for the Use of the People”). Zgodnie z tym pełni ona rolę służebną w dziele upowszechniania wiedzy o sztuce poprzez gromadzenie najlepszych prac artystów amerykańskich, ich wystawy (stałe i specjalne) oraz działalność edukacyjną[1].
Początki Muzeum New Britain Museum of American Art sięgają New Britain Institute, założonego w 1853 roku w celu wspierania edukacji nowo przybyłych imigrantów, pracujących w okolicznych zakładach przemysłowych. W 1901 roku Instytut przeniósł się z wynajmowanych pomieszczeń do nowego budynku w mieście, w którym znalazło się 75 000 tomów, pokój zabaw dla dzieci, sala historyczna oraz „pokój sztuki”, w którym eksponowano portrety wybitnych postaci, krajowych i lokalnych[2].
W 1903 John Butler Talcott, były burmistrz New Britain i przewodniczący komisji budynku Instytutu, założył pierwszy fundusz zakupu „oryginalnych, współczesnych obrazów olejnych namalowanych przez rodzimych i zagranicznych artystów (...)”. Powołany w celu zakupu dzieł sztuki organ, Library Committee, zasięgał rady Williama Macbetha, właściciela galerii w Nowym Jorku, w której w 1908 roku zorganizowano kontrowersyjną wystawę prac malarzy-realistów miejskich, znanych jako The Eight. Makbet zasugerował gromadzenie zbiorów poczynając od twórczości kolonialnej aż do współczesności). W celu sfinansowania John Butler Talcott założył the John Butler Talcott Fund, asygnując na poczet zakupów kwotę 875 dolarów rocznie. W 1928 roku pierwszy kurator pokoju sztuki, Fanny J. Brown zaczęła poszerzac program wystawienniczy o aktualne trendy, panujące w świecie sztuki międzynarodowej, jak współczesna sztuka francuska. W 1934 roku pewien filantrop z New Britain przekazał darowiznę oraz budynek na potrzeby Instytutu, w którym 1 lipca 1937 roku otwarto dla publiczności Art Museum of the New Britain. Poszerzało ono swoje zbiory pod nadzorem Roberta Macbetha, syna pierwszego doradcy muzeum. Zauważywszy w New Britain większe niż w większości innych miastach o podobnej wielkości zainteresowanie sztuką i zaproponował przekształcenie niewielkiego zbioru obrazów w wartościową galerię sztuki amerykańskiej. Muzeum nabywało prace o znaczeniu historycznym i edukacyjnym, a obok tego promowało poprzez coroczne wystawy, twórczość lokalnych talentów. W 1949 roku zorganizowano wystawę „Young Talent”, na której zaprezentowano prace Sola LeWitta, dorastającego w New Britain. Zorganizowany w 1957 roku pokaz „Five Decades of Your Museum’s Progress” podkreślał działalność wystawienniczą Muzeum i jego rozwijającą się kolekcję. Wtedy też placówka przybrała obecną nazwę, New Britain Museum of American Art[2].
W roku 2000 biuro architektoniczne Ann Beha Architects of Boston ukończyło projekt rozbudowy Muzeum. Nowy gmach, Chase Family Building, został oddany do użytku w kwietniu 2006 roku. Ma on 4 000 m² powierzchni i zawiera 10 nowych galerii. Stanowi część wartego 27 milionów dolarów projektu, który uczynił New Britain Museum of American Art jednym z największych muzeów Nowej Anglii. W wyniku kolejnej rozbudowy muzeum w roku 2015 przybędzie 7 nowych galerii i 3 nowe pracownie artystyczne. Pierwotny budynek muzeum, Landers House, mający około 1 000 m² powierzchni, pełni po przebudowie funkcje biurowo-administracyjne; znajduje się w nim między innymi biblioteka i ArtLab – interaktywna pracownia artystyczna dla rodzin z dziećmi[3][2].
W swej działalności wystawienniczej Muzeum dąży do zachowania równowagi pomiędzy sztuką historyczną i współczesną, podkreślając znaczenie przeszłości sztuki i jej znaczenie dla obecnych pokoleń. Jako jedna z pierwszych instytucji poświęconych wyłącznie sztuce amerykańskiej, New Britain Museum of American Art nadal odgrywa istotną rolę w kształtowaniu wiedzy o bogatej historii sztuki amerykańskiej i jej dynamicznej relacji ze społeczeństwem[2].
W zbiorach Muzeum reprezentowani są wielcy artyści i ważne kierunki artystyczne w sztuce amerykańskiej. Kolekcja liczy około 14 000 prac: obrazów olejnych, prac na papierze, rzeźb, fotografii i ilustracji. Te ostatnie znajdują się w Sanford B. D.Low Illustration Collection, zawierającej ważne prace ilustratorów, jak Norman Rockwell[3].
Dział malarstwa obejmuje między innymi:
W muzealnej kolekcji znajdują się ważne przykłady zarówno rzeźby XIX-wiecznej (Solon Borglum), jak i XX-wiecznej (Hariet Whitney Frishmuth, Paul Manship, Isamu Noguchi, George Segal i Stephen De Staebler)[4].