Niegowa

Niegowa

wieś
Państwo	Polska
Województwo	śląskie
Powiat	myszkowski
Gmina	Niegowa
Liczba ludności (2022)	751[2]
Strefa numeracyjna	34
Kod pocztowy	42-320[3]
Tablice rejestracyjne	SMY
SIMC	0139258
Położenie na mapie gminy Niegowa Niegowa
Położenie na mapie Polski Niegowa
Położenie na mapie województwa śląskiego Niegowa
Położenie na mapie powiatu myszkowskiego Niegowa
50°38′30″N 19°28′55″E/50,641667 19,481944[1]
Multimedia w Wikimedia Commons

Nieoficjalny herb wsi Niegowa

Niegowa – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie myszkowskim, w gminie Niegowa.

Historia

Wieś założona została w średniowieczu na prawie polskim i początkowo była własnością królewską, a później wsią szlachecką^[4] .

W XIV wieku miejscowość podlegała właścicielom pobliskiego zamku w Bobolicach. W 1394 król polski Władysław Jagiełło na prośbę Andrzeja właściciela Bobolic przenosi jego dobra: Zdów, Ogorzelnik, folwark Lgota, Tomiszowice, Niegowę, Wysoką, Tarnowę z prawa polskiego na prawo magdeburskie^[4] .

Wieś odnotowana została przez Jana Długosza w spisanym przez niego w latach 1440–1480 Liber beneficiorum dioecesis Cracoviensis. Długosz odnotował we wsi m.in. murowany kościół pod wezwaniem św. Mikołaja. Dziedzicem wsi był wówczas Jakub Trzaska. W miejscowości odnotowane zostały łany kmiece, karczma i zagrodnicy płacący dziesięcinę miejscowemu kościołowi^[5].

Miejscowość wymieniona została w XIX-wiecznym Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego jako wieś, probostwo oraz folwark leżące w powiecie będzińskim w gminie i parafii Niegowa. W 1827 zanotowano 35 domów zamieszkanych przez 236 mieszkańców. W 1886 wieś liczyła 43 domy zamieszkane przez 358 mieszkańców natomiast probostwo 2 domy i 9 mieszkańców, folwark 2 domy. Miejscowość liczyła w sumie 840 mórg powierzchni w tym 340 ziemi rolnej. W miejscowości znajdował się wówczas murowany kościół katolicki, urząd gminy, szkoła początkowa. W okolicy odnotowano pokłady wapienia^[5].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa częstochowskiego. W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Niegowa, po reformie gminy Niegowa.

• 
• 
• 
  Kościół
• 
  Szkoła
• 
  Remiza OSP

Przypisy

1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 86727
2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06] .
3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 821 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
4. Leszczyńska-Skrętowa 1980 ↓.
5. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich t. VII, hasło „Niegowa”. nakł. Filipa Sulimierskiego i Władysława Walewskiego, 1886. s. 74. [dostęp 2019-06-29].

Bibliografia

• Zofia Leszczyńska-Skrętowa: Słownik historyczno-geograficzny województwa krakowskiego w średniowieczu, Cz. I, zesz. 1 (A – Borek), hasło: „Bobolice”. Wrocław: Ossolineum, 1980, s. 138–140. ISBN 83-04-00129-2.

Linki zewnętrzne

• Niegowa, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 74 .
• Niegowa, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 377 .