Niesporowice

Niesporowice

wieś
Państwo	Polska
Województwo	zachodniopomorskie
Powiat	choszczeński
Gmina	Pełczyce
Wysokość	80 m n.p.m.
Liczba ludności (2007)	158
Strefa numeracyjna	95
Kod pocztowy	73-260[2]
Tablice rejestracyjne	ZCH
SIMC	0185643
Położenie na mapie Polski Niesporowice
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego Niesporowice
Położenie na mapie powiatu choszczeńskiego Niesporowice
Położenie na mapie gminy Pełczyce Niesporowice
52°58′56″N 15°20′02″E/52,982222 15,333889[1]

Niesporowice (niem. Hasselbusch) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie choszczeńskim, w gminie Pełczyce. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gorzowskiego. W roku 2007 wieś liczyła 158 mieszkańców.

Osada wchodząca w skład sołectwa: Kępiniec.

Kolonia wchodząca w skład sołectwa: Golejewo.

Geografia

Wieś leży ok. 6 km na południe od Pełczyc, ok. 2 km na zachód od jeziora Pełcz.

Historia

Wieś powstała prawdopodobnie już w XII wieku, po wykarczowaniu lasu. Pierwsze wzmianki pisane o wsi pochodzą z 1337 r., kiedy to Niesporowice stanowiły własność rycerską Henryka Garbe. Od XVI do XVIII wieku wieś należała do rodu von Waldów, następnie do rodziny du Rosen, a od 1770 r. do Augusta E. von Schönning. Na przełomie XVIII i XIX wieku rozbudowano folwark w południowej części wsi, a po wschodniej stronie powstało duże założenie parkowe. W 1818 r. Niesporowice stanowiły własność rodu von Sydow, z areałem liczącym ok. 1 050 ha. Wieś miała wówczas charakter wsi folwarcznej. Do 1945 r. majątek pozostawał prywatną własnością rodziny von Brand. Po 1945 roku dobra upaństwowiono, założono Państwowe Gospodarstwo Rolne, obecnie w zasobach ANR.^[3]

Zabytki

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest^[4][5]:

• kościół ewangelicki z XVI w., obecnie pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa z XVI wieku; kościół filialny, rzymskokatolicki należący do parafii pw. Matki Boskiej Królowej Polski w Przelewicach, dekanatu Barlinek, archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej, metropolii szczecińsko-kamieńskiej. Kamienny z renesansowym portalem i drewnianą dzwonnicą.
• dwór z pocz. XX w^[6].

Przypisy

1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 86998
2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 823 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
3. Historia. „UMiG”. Pełczyce. brak numeru strony
4. Rejestr zabytków nieruchomych woj. zachodniopomorskiego - stan na 31.12.2012 r.. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 9. [dostęp 2013-04-25].
5. „Zachodniopomorski Wojewódzki Konserwator Zabytków”. Szczecin. brak numeru strony
6. PiotrP. Skurzyński PiotrP., Pomorze, Warszawa: Wyd. Muza S.A., 2007, s. 105, ISBN 978-83-7495-133-3 .