| Gatunek | |
|---|---|
| Rok produkcji | |
| Data premiery |
21 czerwca 1956 |
| Kraj produkcji | |
| Język | |
| Czas trwania |
92 min |
| Reżyseria |
Zachar Agranienko, |
| Scenariusz | |
| Muzyka | |
| Zdjęcia |
Eduard Tisse |
| Scenografia |
Abram Freidin |
| Kostiumy |
Alieksiej Dandurian |
| Montaż |
Tatiana Lichaczewa |
| Wytwórnia | |
| Nagrody | |
| 1956 – Dyplom Honorowy na MFF w Wenecji | |
Nieśmiertelny garnizon (ros. Бессмертный гарнизон) – radziecki dramat wojenny z 1956 roku w reżyserii Zachara Agranienki i Eduarda Tisse.
Maj 1945 roku. Radzieccy żołnierze walczą w Berlinie. Gdzieś niedaleko stolicy III Rzeszy radzieckie oddziały pancerne wyzwalają obóz jeniecki z radzieckimi żołnierzami. U bram obozu oczekują na nich uzbrojeni jeńcy pod dowództwem siwobrodego majora, którzy wcześniej opanowali obóz. Po wylewnym powitaniu, przywódca jeńców opowiada dowódcy czołgistów swoje wojenne losy przed niewolą – historię heroicznej obrony twierdzy brzeskiej. Jak się bowiem okazuje tuż przed wybuchem wojny ci dwaj ludzie znali się i służyli w nieodległych garnizonach Brześcia. Major nazwiskiem Baturin bronił twierdzy do samego końca i był jej ostatnim obrońcą schwytanym przez atakujących Niemców, komisarz Kucharkow służący w dywizji mającej wesprzeć obrońców w wypadku ataku, dostał się do niewoli już w pierwszym dniu walk, ale z niej zbiegł. Obydwaj mężczyźni byli przekonani o swojej śmierci.
i inni.