| Imię i nazwisko |
Nikołaj Pawłowicz Anosow |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Gatunki | |
| Zawód |
Nikołaj Pawłowicz Anosow, ros. Николай Павлович Аносов (ur. 6 lutego?/18 lutego 1900 w Borisoglebsku, zm. 2 grudnia 1962 w Moskwie[1][2]) – rosyjski kompozytor, pedagog i dyrygent.
Ukończył studia w zakresie fortepianu i kompozycji u Anatolija Aleksandrowa w Konserwatorium Moskiewskim (dyplom 1943)[1][2]. Od 1940 do 1962 roku wykładał w tymże konserwatorium dyrygenturę, w 1944 roku otrzymał tytuł docenta[1]. Jako dyrygent zadebiutował w 1929 roku w orkiestrze Wszechzwiązkowego Radiokomitetu, w latach 1937–1938 był dyrygentem filharmonii w Rostowie nad Donem[1]. W latach 1938–1939 dyrygował filharmonią w Baku i uczył w tamtejszym konserwatorium[1]. Od 1941 do 1945 roku był kierownikiem artystycznym filharmonii w Moskwie[1]. W 1956 roku wystąpił z Państwową Orkiestrą Symfoniczną ZSRR na pierwszym festiwalu Warszawskiej Jesieni[1]. Koncertował w Bułgarii, na Węgrzech i w ChRL[1].
Skomponował m.in. Concertino na fortepian i orkiestrę[1], Koncert fortepianowy i Kwartet na instrumenty dęte drewniane[2]. Opublikował podręcznik Prakticzeskoje rukowodstwo po cztieniju simfoniczeskich partitur (Moskwa 1951), przetłumaczył też na język rosyjski prace Henry’ego Wooda About Conducting (Moskwa 1958) i Charlesa Müncha Je suis chef d’orchestre (Moskwa 1960)[1]. Pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym w Moskwie[3].
Był żonaty z sopranistką Natalią Rożdiestwienską[2]. Jego synem i uczniem był Giennadij Rożdiestwienski[1][2].