Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Zawód, zajęcie |
pisarz, eseista, tłumacz, historyk i teoretyk literatury |
Narodowość | |
Alma Mater |
Niko Grafenauer (ur. 5 grudnia 1940 w Lublanie[1]) – słoweński poeta, eseista, historyk i teoretyk literatury, redaktor oraz tłumacz[2]. Jest szczególnie znany jako twórca literatury dziecięcej, bierze aktywny udział w życiu publicznym Słowenii. Udziela się zwłaszcza w konserwatywnych i liberalno-konserwatywnych mediach.
Urodził się w Lublanie, stolicy Słowenii (wówczas była częścią Królestwa Jugosławii) w biednej rodzinie robotniczej. Oboje jego rodzice zmarli w pierwszym roku jego życia. Dzieciństwo spędził ze starszą siostrą w miasteczku Velike Lašče. Do szkoły uczęszczał w Cerknicy. W późniejszym czasie kontynuował naukę na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Lublańskiego, gdzie ukończył studia z zakresu historii literatury.
Już w latach pięćdziesiątych zaczął publikować poezję, zwłaszcza w czasopiśmie literackim Sodobnost. W 1982 był jednym z założycieli alternatywnego magazynu opozycyjnego Nova revija. W latach 90. XX wieku i na początku XXI wieku był jego redaktorem naczelnym.
Grafenauer rozpoczął swoją karierę pisarską pisząc głównie książki dla dzieci, z których najsłynniejszymi była kolekcja Pedenjped opowiadająca o przygodach niegrzecznego, upartego, niezdarnego, ale niezależnego i kreatywnego chłopca. Pod wpływem filozofii, zwłaszcza heideggerianizmu i hermeneutyki, Grafenauer zaczął tworzyć poezję refleksyjną.
Obecnie mieszka w Lublanie i jest aktywnym członkiem kilku ruchów społecznych, w szczególności Zbora za republiko[3]. Od 2009 roku jest członkiem Słoweńskiej Akademii Nauki i Sztuki[1][4].