Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
9 listopada 1991 |
Gatunki | |
Zawód |
skrzypek |
Aktywność |
1958–1991 |
Odznaczenia | |
![]() |
Nikolla Zoraqi (ur. 24 stycznia 1929 w Tiranie, zm. 9 listopada 1991 tamże[1][2]) – albański kompozytor i skrzypek.
Był synem Grigora[2]. Edukację muzyczną rozpoczął w szkole artystycznej Jordan Misja w Tiranie, którą ukończył w 1950[2]. Pracował potem jako nauczyciel muzyki, zanim został powołany do służby wojskowej, gdzie występował w wojskowym zespole pieśni i tańca, pod kierunkiem Gaqo Avraziego. W tym czasie komponował swoje pierwsze utwory, był także dyrygentem zespołu[2].
W 1958 wyjechał na studia w moskiewskim konserwatorium im. Piotra Czajkowskiego. Kształcił się tam pod kierunkiem Jurija Aleksandrowicza Szaporina. W 1961 z kryzysu w stosunkach albańsko-radzieckich musiał przerwać studia i powrócić do Albanii.
W 1961 podjął pracę w ministerstwie kultury jako inspektor w referacie muzyki, a następnie kierował Domem Twórczości Ludowej. W 1966 przeszedł do Radia Tirana, gdzie został szefem redakcji muzycznej[2]. W 1971 odszedł z radia i poświęcił się twórczości kompozytorskiej. Prowadził także zajęcia ze studentami w Instytucie Sztuk w Tiranie w klasie kompozycji.
W latach 1968–1976 trzykrotnie był wybierany deputowanym do parlamentu (alb. Kuvendi Popullor) z okręgu Tirana.
Pozostaje do dziś jednym z najbardziej płodnych kompozytorów albańskich. W dorobku kompozytorskim Nikolli Zoraqiego znajduje się 30 utworów operowych, muzyka baletowa, utwory instrumentalne i wokalne, a także muzyka filmowa[1]. Za swoją działalność twórczą został wyróżniony tytułem Artysty Ludu (alb. Artist i Popullit). Imię Zoraqiego nosi jedna z ulic w Tiranie (dzielnica Xhamlliku).