Nikołaj Gulajew

Nikołaj Gulajew
Pełne imię i nazwisko

Nikołaj Aleksiejewicz Gulajew

Data i miejsce urodzenia

18 lutego?/3 marca 1915
Kakowino, gub.moskiewska, Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

23 lutego 2000
Moskwa

Wzrost

175 cm

Pozycja

pomocnik/napastnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1928–1934 fabryka im. P.Aleksiejewa Moskwa
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1934–1935 Awiachim Moskwa ? (?)
1936–1941 Spartak Moskwa 51 (6)
1941 Zienit Moskwa ? (?)
1943–1946 Spartak Moskwa 24 (1)
1947 Z-d im. Kalinina Kaliningrad ? (?)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1948 Dzierżyniec Kołomna
1949–1954 Zienit Kaliningrad
1955–1959 Spartak Moskwa
1956–1957 ZSRR (asystent)
1957 ZSRR U-21 (asystent)
1960–1964 ZSRR (asystent)
1966 Spartak Moskwa
1969–1970 ZSRR olimpijska
1970–1971 ZSRR olimpijska (asystent)
1972 ZSRR (asystent)
1972 ZSRR
1973–1975 Spartak Moskwa
1975 ZSRR olimpijska (asystent)
1976–1977 FSzM Moskwa
1978 Ararat Erywań
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Odznaczenia
Order Honoru Order „Znak Honoru”

Nikołaj Aleksiejewicz Gulajew, ros. Николай Алексеевич Гуляев (ur. 18 lutego?/3 marca 1915 we wsi Kakowino, w guberni moskiewskiej, zm. 23 lutego 2000 w Moskwie) – rosyjski piłkarz, grający na pozycji pomocnika, a wcześniej napastnika, trener piłkarski.

Kariera piłkarska

[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Wychowanek zespołu fabryki im. P.Aleksiejewa w Moskwie. W 1934 rozpoczął karierę piłkarską w drużynie zakładu Awiachim w Moskwie. W 1936 debiutował w składzie Spartaka Moskwa. Podczas II wojny światowej występował w drużynach Zienit Moskwa i Spartak Moskwa. W 1947 przeszedł do zespołu zakładu im. Kalinina Kaliningrad (obwód moskiewski), w którym zakończył swoją karierę piłkarską.

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery piłkarskiej rozpoczął karierę szkoleniowca. Do 1954 roku trenował drugoligowe kluby Dzierżyniec Kołomna i Zienit Kaliningrad. W 1955 objął stanowisko głównego trenera Spartaka Moskwa, z którym pracował do 1959, a potem w 1966 oraz w latach 1973-1975. Oprócz tego pracował w sztabie szkoleniowym narodowej reprezentacji ZSRR (1956-1957, kwiecień 1960 - czerwiec 1964, styczeń-czerwiec 1972), a w 1957 młodzieżowej reprezentacji ZSRR. Od kwietnia do maja 1972 na stanowisku głównego selekcjonera Sbornej. W latach 50. prowadził drugą reprezentację ZSRR. Również pracował z olimpijską reprezentacją ZSRR, którą prowadził od maja 1969 do czerwca 1970 i pomagał trenować w latach 1970-1971 oraz 1975. W latach 1964–1965 i 1967-1968 zajmował stanowisko Głównego Trenera Federacji Piłki Nożnej ZSRR. W latach 1976–1977 trenował FSzM Moskwa, a potem prowadził Ararat Erywań (styczeń—sierpień 1978). W latach 1982–1986 pracował na stanowisku wicedyrektora SDJuSzOR Spartak Moskwa. Zmarł 23 lutego 2000 w Moskwie. Został pochowany na cmentarzu Wostriakowskim[1].

Sukcesy i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy klubowe

[edytuj | edytuj kod]
  • mistrz ZSRR: 1939
  • brązowy medalista Mistrzostw ZSRR: 1940
  • zdobywca Pucharu ZSRR: 1938, 1939
  • finalista Pucharu ZSRR: 1945

Sukcesy trenerskie

[edytuj | edytuj kod]
  • mistrz ZSRR: 1956, 1958
  • wicemistrz ZSRR: 1955, 1974
  • brązowy medalista Mistrzostw ZSRR: 1957
  • zdobywca Pucharu ZSRR: 1958
  • finalista Pucharu ZSRR: 1957

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]