Nina Witoszek (ur. 15 lipca 1954) – polsko-irlandzko-norweska badaczka literatury, historyczka kultury i pisarka publikująca pod pseudonimem Nina Fitzpatrick[1]. Jest badaczką w Centrum Rozwoju i Środowiska (Center for Development and the Environment) Uniwersytetu w Oslo. Witoszek była również profesorem wizytującym na uniwersytetach w Oxfordzie, Cambridge i na Uniwersytecie Stanforda[2].
Absolwentka Uniwersytetu Wrocławskiego[3][4]. W 1983 roku musiała uciekać z Polski z powodu pracy w podziemnym wydawnictwie. W 1988 uzyskała stopień doktora na Uniwersytecie w Sztokholmie[3]. W latach 90. wykładała porównawczą historię kultury na uniwersytetach w Galway i Florencji[1].
Witoszek w 2005 roku otrzymała norweską nagrodę Fritt Ord-prisen (nagroda Fundacji Wolnego Słowa) za to, że „ostro i elokwentnie w norweskiej debacie pokazuje doświadczenia Europy Wschodniej i mierzy się z norweskimi utartymi przekonaniami”. W 2006 roku norweski dziennik „Dagbladet” uznał ją za „jednego z 10 najważniejszych intelektualistów Norwegii.”[1]
Jej najbardziej cytowane prace naukowe dotyczą ekofilozofii Arne Næssa oraz współczesnej skandynawskiej tożsamości kulturowej[5].