![]() | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pełne imię i nazwisko |
Nir Abraham Siwilia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
183 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Nir Abraham Siwilia (hebr. ניר אברהם סביליה, ang. Nir Avraham Sivilia; ur. 26 maja 1975 w Tel Awiw-Jafa) – izraelski piłkarz występujący na pozycji napastnika, reprezentant Izraela w latach 1998–2000.
Grę w piłkę nożną rozpoczął w wieku 9 lat w akademii Maccabi Tel Awiw[1]. W 1993 roku decyzją Awrama Granta włączono go do składu pierwszego zespołu[1]. 3 kwietnia 1993 zadebiutował w Liga Leumit w zremisowanym 0:0 spotkaniu z Hapoelem Beer Szewa. Tydzień później w meczu przeciwko Maccabi Hajfa (3:1) zdobył pierwszą bramkę w izraelskiej ekstraklasie. W sezonie 1992/93 wywalczył Puchar Ligi[2]. Wraz z rozpoczęciem sezonu 1993/94 rozpoczął regularne występy, tworząc formację ataku z Eli Driksem[1] i zakończył rozgrywki zdobyciem Pucharu Izraela po zwycięstwie w finale 2:0 nad Hapoelem Tel Awiw[3]. We wrześniu 1994 zadebiutował w europejskich pucharach w dwumeczu z Werderem Brema (0:0, 0:2) w Pucharze Zdobywców Pucharów 1994/95. W sezonie 1994/95 wywalczył z Maccabi mistrzostwo Izraela[1][4]. Po przyjściu do klubu trenera Drora Kasztana, który oznajmił, iż w pierwszej kolejności stawiał będzie na Jewgienija Kaszencewa, wykupił swoją kartę zawodniczą i odszedł do Bene Jehuda Tel Awiw, gdzie rozegrał 29 spotkań i zdobył 8 goli[1].
Przed sezonem 1996/97 Siwilia powrócił na jedną rundę do Maccabi Tel Awiw, które ponownie prowadził Awram Grant[1], po czym podpisał kontrakt z Beitarem Jerozolima, który potrzebował napastnika w zastępstwie za kontuzjowanego Ronena Haraziego[5][6]. Z klubem tym wywalczył dwukrotnie mistrzostwo Izraela (1996/97, 1997/98)[7][8] oraz Puchar Ligi 1997/98[2][9]. Latem 1999 roku został zawodnikiem Hapoelu Hajfa prowadzonego przez Eli Guttmana[10]. W październiku tego samego roku, po odpadnięciu klubu z rozgrywek o Puchar UEFA 1999/00, powrócił do Beitaru Jerozolima[10]. W 2000 roku dotarł do finału Pucharu Izraela, w którym przegrał po serii rzutów karnych z Hapoelem Tel Awiw[11][12]. Z powodu narastających zaległości finansowych wobec piłkarzy w lipcu 2001 roku opuścił zespół i podpisał umowę z Maccabi Hajfa[1][13]. W sezonie 2001/02, w którym zaliczył 22 występy i strzelił 6 bramek, zdobył mistrzostwo kraju. W 2002 roku awansował z Maccabi do fazy grupowej Ligi Mistrzów, w której zanotował 1 spotkanie w wyjazdowym meczu przeciwko Bayerowi 04 Leverkusen (1:2)[14][15]. W sezonie 2002/03 z powodu szeregu urazów nie był w stanie nawiązać rywalizacji z Yakubu Aiyegbenim[16]. W styczniu 2003 roku, gdy ogłoszono zakontraktowanie Eljaniwa Bardy, odszedł z zespołu i związał się półtoraroczną umową z Bene Jehuda Tel Awiw[16][17]. W czerwcu 2004 roku z powodu kontuzji kolana oficjalnie zakończył karierę[5][6].
W latach 1992–1993 grał w reprezentacji Izraela U-18, dla której strzelił 7 goli. W latach 1993–1997 występował w kadrze U-21, dla której rozegrał 34 mecze i zdobył 12 bramek.
18 lutego 1998 zadebiutował w seniorskiej reprezentacji Izraela w wygranym 4:0 towarzyskim meczu przeciwko Turcji. Ogółem w latach 1998–2000 rozegrał w drużynie narodowej 13 spotkań i zdobył 1 gola w meczu z San Marino w ramach eliminacji Mistrzostw Europy 2000.
LP | Data | Miejsce | Przeciwnik | Bramka | Rezultat | Ranga meczu |
---|---|---|---|---|---|---|
1. | 8 września 1999 | Stadion Ramat Gan, Ramat Gan | ![]() |
7:0 | 8:0 | Eliminacje Mistrzostw Europy 2000 |
Od kwietnia do października 2014 roku pełnił funkcję prezesa Izraelskiego Związku Piłkarzy, z której zrezygnował z powodu braku porozumienia z Histadrutem[18][19].
W latach 2013–2018 zasiadał z ramienia partii Likud w Radzie Miasta Tel Awiw-Jafa[20]. Przed wyborami samorządowymi w 2018 roku, w których nie wystartował, udzielił swojego poparcia partii Row Ha'Ir[21].
Jest kuzynem biznesmena Eli Azura, posiadacza m.in. gazet „The Jerusalem Post” i „Ma’ariw” oraz wpółwłaściciela spółki Charlton, zarządzającej stacją telewizyjną Sport[22].