Nobuhiko Takada

Nobuhiko Takada
高田延彦
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

12 kwietnia 1962
Isogo-ku

Obywatelstwo

Japonia

Wzrost

185 cm

Styl walki

shoot-wrestling, puroresu

Klub

Takada Dojo

Bilans walk zawodowych
Liczba walk

10

Zwycięstwa

2

Przez poddania

2

Porażki

6

Remisy

2

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Nobuhiko Takada (jap. 高田延彦 Takada Nobuhiko; ur. 12 kwietnia 1962 w Isogo-ku) – japoński wrestler oraz zawodnik mieszanych sztuk walki. Współzałożyciel organizacji MMA Pride Fighting Championships oraz wrestlerskiej HUSTLE. Podczas kariery wrestlerskiej zdobywał tytuły mistrzowskie New Japan Pro-Wrestling wagi ciężkiej, junior ciężkiej oraz w tag teamie wraz z Akirą Maedą. Aktualnie jest rzecznikiem prasowym oraz matchmakerem w organizacji MMA Rizin Fighting Federation.

Wrestling i MMA

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1981–2002 występował dla wielu wrestlerskich federacji, głównie dla krajowych takich jak New Japan Pro-Wrestling czy Universal Wrestling Federation. W tej pierwszej w 1986 został mistrzem wagi junior ciężkiej, a w 1996 wagi ciężkiej. W 1987 zdobył pas NJPW w tag-teamie ze swoim partnerem ringowym Akirą Maedą. Został sklasyfikowany przez Pro Wrestling Illustrated na wysokim 27 miejscu wśród 500 najlepszych wrestlerów roku 1995. W latach 1989–1990 występował w Union of Wrestling Force (UWF).

W 1990 nastąpił rozłam w UWF po którym Takada w 1991 założył własną federację, Union of Wrestling Force International (UWFI) która mocno bazowała na poprzedniczce. W 1994 oraz 1995, brazylijski mistrz jiu jitsu Rickson Gracie wygrywał dwukrotnie turniej Vale Tudo Japan w Tokio, deklasując wszystkich swoich rywali, w tym poddając czterech japońskich zawodników puroresu tą samą techniką (duszenie zza pleców). Takada chcąc bronić honoru japońskich sportowców oraz dyscypliny jaką reprezentował (puroresu), wyzwał na pojedynek Brazylijczyka - ten mimo początkowych chęci, nie przyjął wyzwania, głównie z powodu tego iż pojedynek miał być reżyserowany i zwycięzca z góry ustalony. W grudniu 1996, Takada wraz z konsorcjum KRS założył federację KRS PRIDE, a 11 października 1997 odbyła się premierowa gala PRIDE, gdzie w walce wieczoru Takada zmierzył się z Ricksonem Gracie. Ostatecznie to Brazylijczyk był górą w tym starciu, poddając w 2 minucie i 32 sekundzie Japończyka dźwignią na łokieć[1].

Gala PRIDE mimo porażki Takady okazała się wielkim sukcesem, gdyż zgromadziła w tokijskiej hali Tokyo Dome prawie 48 tysięczną widownię. Projekt postanowiono kontynuować. 11 października 1998 na PRIDE 4, doszło do długo wyczekiwanego rewanżu z Gracie. Tym razem walka była bardziej wyrównana, lecz mimo to w 10 minucie starcia, Gracie ponownie zmusił do poddania Takadę tą samą techniką co w pierwszym ich starciu[1]. W kwietniu 1999, na kolejnej gali, sensacyjnie poddał faworyzowanego zapaśnika i mistrza wagi ciężkiej Ultimate Fighting Championship Marka Colemana. Wielu ekspertów i komentatorów uważa tę walkę za wyreżyserowaną, w której z góry zwycięzcą miał być Takada[2][3][4]. W kolejnych latach nie osiągał żadnych sukcesów na polu mieszanych sztuk walki. Notował porażki z Markiem Kerrem, Roycem Gracie i Ihorem Wowczanczynem oraz remisy z Mirko Filipoviciem czy Mikiem Bernardo. Ostatnią walkę w karierze stoczył 24 listopada 2002, przegrywając przez ciężki nokaut z Kiyoshi Tamurą. Przez następne lata skupił się na promocji i prowadzeniu PRIDE.

Podczas zarządzania PRIDE, w 2004 założył federację wrestlerską, HUSTLE. W 2007 PRIDE zostało wykupione przez amerykańską korporację Zuffa (właścicieli UFC), a on sam zaprzestał promocji MMA na kilka lat[5]. W 2015 powrócił do organizowania gal MMA wraz ze wspólnikiem i byłym prezydentem PRIDE Nobuyuki Sakakibarą, tworząc nową organizację Rizin Fighting Federation, która w założeniach miała nawiązywać do gal PRIDE[6].

Lista walk w MMA

[edytuj | edytuj kod]

2 zwycięstwa – 6 porażki – 2 remisy

Wynik Bilans Przeciwnik Rozstrzygnięcie Runda Czas Rozgrywki Data Miejsce Uwagi
Przegrana 2-6-2 Japonia Kiyoshi Tamura KO (ciosy pięściami) 1 2:00 PRIDE 23 24.11.2002 Japonia Tokio
Remis 2-6-1 Południowa Afryka Mike Bernardo Remis 3 3:00 Inoki Bom-Ba-Ye 2001 31.12.2001 Japonia Saitama specjalne zasady walki, po upływie regulaminowego czasu automatyczny remis
Remis 2-6 Chorwacja Mirko Filipović Remis 4 5:00 PRIDE 17 03.11.2001 Japonia Tokio specjalne zasady walki, po upływie regulaminowego czasu automatyczny remis
Przegrana 2-5 Ukraina Ihor Wowczanczyn Poddanie (ciosy pięściami) 4 5:00 PRIDE 11 31.10.2000 Japonia Tokio
Przegrana 2-4 Brazylia Royce Gracie Decyzja (jednogłośna) 1 15:00 PRIDE Grand Prix 2000 Opening Round 30.01.2000 Japonia Tokio pierwsza runda PRIDE GP wagi otwartej
Przegrana 2-3 Stany Zjednoczone Mark Kerr Poddanie (klucz na rękę - kimura) 1 15:00 PRIDE 6 04.07.1999 Japonia Yokohama
Wygrana 2-2 Stany Zjednoczone Mark Coleman Poddanie (dźwignia skrętna na nogę) 2 1:44 PRIDE 5 29.04.1999 Japonia Nagoja
Przegrana 1-2 Brazylia Rickson Gracie Poddanie (dźwignia na łokieć) 1 9:28 PRIDE 4 11.10.1998 Japonia Tokio
Wygrana 1-1 Stany Zjednoczone Kyle Sturgeon Poddanie (dźwignia skrętna na nogę) 1 2:17 PRIDE 3 24.06.1998 Japonia Tokio
Przegrana 0-1 Brazylia Rickson Gracie Poddanie (dźwignia na łokieć) 1 2:32 PRIDE 1 11.10.1997 Japonia Tokio

Styl walki

[edytuj | edytuj kod]

Finishery

  • Cross armbreaker
  • Crossface chickenwing
  • High-speed roundhouse kick to the opponent's head

Popisowe akcje

  • Ankle lock
  • Camel clutch
  • Cross kneelock
  • Guillotine choke
  • High knee
  • Kimura lock
  • Palm strike
  • Rear naked choke
  • Różne warianty kopnięć:
    • Jumping sole
    • Missile drop
    • Repeated stiff shoot to the opponent's chest and legs
    • Roundhouse
    • Soccer to the opponent's face
    • Spin
  • Różne warianty suplesów:
    • Belly-to-back
    • Belly-to-belly
    • Bridging full nelson
    • German

Osiągnięcia[7][8]

[edytuj | edytuj kod]
  • New Japan Pro-Wrestling
    • 1986: Mistrz IWGP w wadze junior ciężkiej
    • 1997: Mistrz IWGP Tag Team wraz z Akirą Maedą
    • 1996: Mistrz IWGP w wadze ciężkiej
  • Union of Wrestling Forces International
    • 1992 i 1995: Mistrz Świata Real Pro Wrestling w wadze ciężkiej
  • Wrestle Association R
    • 1996: Mistrzostwo WAR World Six-Man Tag Team wraz z Naoki Sano i Masahito Kakiharą
  • Pro Wrestling Illustrated
    • PWI sklasyfikowało go na 27. miejscu wśród 500 najlepszych wrestlerów roku 1995.
    • PWI sklasyfikowało go na 43. miejscu wśród 500 najlepszych wrestlerów podczas PWI Years 2003.
    • PWI sklasyfikowało go na 13. miejscu wśród 100 najlepszych tag-teamów (wraz z Akirą Maedą) podczas PWI Years 2003.
  • Wrestling Observer Newsletter
    • 1984: 5 Star Match przeciwko Kazuo Yamazakiemu
    • 1987: Best Technical Wrestler
    • 1996: Członek Galerii Sław WON

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b UWFI Roster. puroresucentral.com. (ang.).
  2. ↑ David Castillo: Not For the Ages: Mark Coleman vs. Nobuhiko Takada and a brief history of fight fixing. bloodyelbow.com, 12.07.2013. (ang.).
  3. ↑ Dave Meltzer: UFC pioneer Mark Coleman looks back on career after recent retirement. mmafighting.com, 23.03.2013. (ang.).
  4. ↑ Goodridge: Fights were fixed in Pride. fightersonlymag.com, 04.08.2011. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-18)]. (ang.).
  5. ↑ Source: UFC buys Pride for less than $70M. espn.com, 27.03.2007. (ang.).
  6. ↑ Karim Zidan: Former Pride FC boss: Fedor's opponent will mean something for future of MMA. bloodyelbow.com, 23.10.2015. (ang.).
  7. ↑ Sean Sweeny: Nobuhiko Takada - osiągnięcia. onlineworldofwrestling.com, 28.04.2014. (ang.).
  8. ↑ Nobuhiko Takada - profil na puroresucentral.com. puroresucentral.com. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Posiadacze IWGP Heavyweight Championship
Mistrzowie uznawani przez
New Japan Pro-Wrestling
1987–1989
1990–1999
2000–2009
2010–2019
2020–2022
Mistrzowie uznawani przez
Inoki Genome Federation