Widok na najwyższe z wzgórz Northala Fields z parkingu. | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Dzielnica | |
Adres | |
Powierzchnia |
27 ha |
Data założenia | |
Projektant | |
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii | |
Położenie na mapie Anglii | |
Położenie na mapie Wielkiego Londynu | |
Położenie na mapie gminy Ealing | |
51°32′24,36″N 0°22′25,68″W/51,540100 -0,373800 |
Northala Fields (pol. Wzgórza Northala) – park położony w Northolt, w londyńskiej gminie London Borough of Ealing[1]. Został otwarty w 2008 roku i składa się z czterech sztucznie usypanych wzgórz stojących obok drogi A40 (od zachodu), a także kilku jezior rybackich, dużego pola, placu zabaw dla dzieci i kawiarni[2]. Park ma ponad 27 hektarów powierzchni[2]
Nazwa "Northala" pochodzi od dworu w Northall (Northolt), który został zapisany w Domesday Book w 1086 roku[3].
Znajduje się na dawnym terenie Royal Borough of Kensington Playing Fields po wydzierżawieniu w 1938 roku. Park otacza od wschodniej strony ulica Ealing Road (której nazwa została zmieniona na Kensington Road )[4]. Znajduje się w pobliżu starszego parku Rectory Park.
Park powstał w ramach projektu Northolt and Greenford Country Park[5]. Land art stworzył artysta Peter Fink oraz architekt Igor Marko[5]. Wzgórza zostały zbudowane przy użyciu 1,5 miliona metrów sześciennych gruzu z rozbiórki pierwotnego stadionu Wembley, który został zamknięty w 2000 roku i zburzony w 2003[1][6]. Koszt przedsięwzięcia wyniósł około 5,5 miliona funtów szterlinga[7]. Został on skończony w 2007 roku[8]; oficjalnie otworzony w 2008[2].
W 2009 roku była to największa w Europie sztuka ziemi[1]. Miejsce pozostaje największym parkiem w Londynie[8].
Za stworzenie Northala Fields Igor Marko dostał nagrodę od Landscape Institute dla najlepszego projektu powyżej 5 hektarów powierzchni. Został także zwycięzcą Landscape Amenity 2009 za wybitne zaangażowanie we współpracę ze społecznością i angażowanie jej w realizację celów związanych z przestrzenią zieloną i finalistą World Architecture Award 2009[1].
Park został także odznaczony nagrodą Rosa Barba European Award of Landscape, Local Government Chronicle Awards[2], a także 3 lata z rzędu nagrodą Green Flag[9].