No’am Gerszoni

No’am Gerszoni
Ilustracja
No’am Gerszoni podczas US Open 2011
Państwo

 Izrael

Data urodzenia

30 stycznia 1983

Gra

praworęczna

Zakończenie kariery

aktywny

Trener

Nimrod Bichler

Gra pojedyncza
Najwyżej w rankingu

1 (10 września 2012)

Australian Open

RR (2012)

US Open

RR (2012)

Gra podwójna
Najwyżej w rankingu

5 (30 stycznia 2012)

Australian Open

F (2012)

US Open

F (2011)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Izrael
Igrzyska paraolimpijskie
złoto Londyn 2012 gra pojedyncza
brąz Londyn 2012 gra podwójna
Strona internetowa

No’am Gerszoni, hebr. נועם גרשוני (ur. 30 stycznia 1983) – izraelski niepełnosprawny tenisista na quadzie, medalista igrzysk paraolimpijskich z Londynu (2012).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Gershony brał udział w II wojnie libańskiej jako pilot AH-64 Apache[1]. W wyniku kolizji helikoptera z inną maszyną zginął pierwszy pilot śmigłowca[1]; Gershony doznał uszkodzenia rdzenia kręgowego. Grę w tenisa na wózkach i surfing[1] rozpoczął w 2007 roku w ramach rehabilitacji, przeprowadzanej w ośrodku dla weteranów w Tel Awiwie[2].

W 2012 roku uczestniczył w turniejach gry pojedynczej i podwójnej na quadach w zawodach paraolimpijskich. W singlu został rozstawiony z numerem drugim. W pierwszej rundzie pokonał reprezentanta Wielkiej Brytanii w trzech setach. W kolejnym spotkaniu pokonał Amerykanina po dwusetowym pojedynku. W półfinale pokonał rodaka, wygrywając do zera. W finale spotkał się z numerem pierwszym list, Davidem Wagnerem. W pojedynku o złoty medal pokonał Amerykanina wynikiem 6:3, 6:1. W związku z wygraną awansował na pierwsze miejsce w rankingu ITF. Był to pierwszy złoty medal dla Izraela na igrzyskach paraolimpijskich od 2004 roku[1][3][4]. W deblu występował razem ze Szeraggą Weinbergiem. W pierwszym, ćwierćfinałowym pojedynku pokonali oni parę ze Szwecji w dwóch setach. W półfinale zmierzyli się z numerem drugim zawodów, Nicholasem Taylorem i Wagnerem ze Stanów Zjednoczonych. Izraelczycy przegrali 3:6, 6:7(6). W spotkaniu o brązowy medal rywalizowali z reprezentantami Japonii, których pokonali 6:3, 6:1[5].

Jego najlepszym wynikiem w kończących sezon mistrzostwach w tenisie na wózkach w singlu jest faza grupowa z roku 2011. W deblu natomiast zwyciężył w tym samym roku. W swojej karierze dwukrotnie osiągał finał turniejów wielkoszlemowych – w Nowym Jorku w 2011 roku oraz w Melbourne w 2012.

No’am Gerszoni awansował na pierwszą pozycję w rankingu gry pojedynczej w 2012 roku. W tym samym roku osiągnął także najwyższe w karierze – 5. miejsce w rankingu gry podwójnej.

Historia występów

[edytuj | edytuj kod]
Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     SFP, SFW, przegrana, wygrana w meczu o trzecie miejsce

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR przegrana w x rundzie

     LQ, przegrana w kwalifikacjach

     RR, przegrana w fazie grupowej

     A, brak startu

     —, impreza nie odbyła się

Występy w Wielkim Szlemie

[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 2011 2012
Wielkoszlemowe turnieje w singlu na wózkach
Australian Open A RR
US Open RR

Gra podwójna

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 2011 2012
Wielkoszlemowe turnieje w deblu na wózkach
Australian Open A F
US Open F

Turnieje Masters oraz igrzyska paraolimpijskie

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 2011 2012
Turnieje Masters
singel RR A
debel W A
Igrzyska paraolimpijskie
Singel W
Debel SFW

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Christa Case Bryant: Paralympics: Israeli pilot overcomes crash to win tennis gold. csmonitor.com, 2012-09-09. [dostęp 2012-09-27]. (ang.).
  2. Profil na stronie infostradasports. ipc.infostradasports.com. [dostęp 2012-09-27]. (ang.).
  3. Drabinka gry pojedynczej na quadach. london2012.com, 2012-08-30. [dostęp 2012-09-27]. (ang.).
  4. Haaretz: Israeli tennis player Noam Gershony wins gold in 2012 Paralympics. haaretz.com, 2012-09-08. [dostęp 2012-09-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-03)]. (ang.).
  5. Drabinka gry podwójnej na quadach. london2012.com, 2012-08-30. [dostęp 2012-09-27]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]