Nuova Cronica

Koronacja Manfreda na manuskrypcie z Nuova Cronica. W XVI wieku, było wiele wersji tej książki między innymi iluminowane[1]

Nuova Cronica (wł. Nowa Kronika) – XIV-wieczna kronika w formie annału opisująca dzieje Florencji autorstwa bankiera i polityka Giovanniego Villani (1280–1348).

Idea pisania kronika zrodziła się u autora po obchodach jubileuszu 1300 lat chrześcijaństwa świętowanego w Rzymie. Zdał sobie wtedy sprawę, jak dokładnie są opisane niektóre wydarzenia z historii miasta, chciał więc stworzyć dzieło opisujące wydarzenia we Florencji[2]. W swojej kronice Villani szczegółowo opisuje wiele planów budynków miejskich, statystyk demograficznych, zarządzeń, wzmianek o handlu, edukacji faktów z życia religijnego mieszkańców. Opisał także wiele kataklizmów, takich jak czasy głodu, powodzie, pożary i pandemię czarnej śmierci, która spowodowała jego śmierć w 1348[2][3]. Praca nad kroniką po śmierci Villaniego była kontynuowana przez jego brata i siostrzeńca[2][4][5].

Posąg Giovanniego Villani w Loggia del Mercato Nuovo

Nowa Kronika jest podzielona na 12 ksiąg. Pierwsze sześć traktuje o przeważnie legendarnej historii Florencji, od czasów Biblijnych do 1264[4]. Następne sześć ksiąg opowiada o latach od 1264–1346.[4] Villani szkicuje wydarzenia w swoim dziele bez podziału na wątki, a jako wydarzenia z podziałem na rok, w którym wystąpiły w formie annału. Z tego powodu jego praca była poddawana krytycyzmowi za pobieżne opisywanie tematu, niewystarczające[5]. Kronika subiektywnie opisuje wydarzenia o których usłyszał autor. Taki sposób pisania, w oparciu o przekazy ustne, spowodował występującą czasem w dziele nieprecyzyjność[6], wobec dużej części wydarzeń i biografii osób spoza Florencji nawet tych dobrze znanych[7]. Jednak ku obronie rzetelności Nuova Cronica jako źródła historycznego skłaniają nas opisy takich wydarzeń jak bitwa pod Crécy z 1346 zgadzające się z obecnymi ustaleniami historyków[8]. Historycy Bartlett i Green stwierdzają, że książka prezentuje odejście od wcześniejszego stylu pisania kronik w Oryginalnym podejściu do opisu wydarzeń i statystyk, jednak z ciągle średniowiecznymi elementami ukazującymi opatrzność jako czynnik sprawczy wydarzeń[2].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Julia Rudolph: History and Nation. Cranbury: Danvers: Rosemont Printing & Publishing Corp, 2006. ISBN 978-0-8387-5640-9.
  • Kenneth Bartlett: The Civilization of the Italian Renaissance. Toronto: D.C. Heath and Company, 1992. ISBN 0-669-20900-7.
  • Ole Jørgen Benedictow: The Black Death, 1346-1353: The Complete History. Woodbridge: The Boydell Press, 2004. ISBN 0-85115-943-5.
  • Michael Caesar: Dante, the Critical Heritage, 1314(?)-1870. London: Routledge, 1989. ISBN 0-415-02822-1.
  • Hugh Chisholm: The Encyclopædia Britannica: A Dictionary of Arts, Sciences, Literature. Cambridge: Cambridge University Press, 1910.
  • Christopher Kleinhenz: Medieval Italy: An Encyclopedia. New York: Routledge, 2004. ISBN 0-415-93929-1.
  • Philip H. Wicksteed: Villani's Chronicle: Being Selections from the First Nine Books of the Croniche Fiorentine of Giovanni Villani Translated by Rose E. Selfe. London: Archibald Constable & Co. Ltd., 1906.
  • Kelly De Vries: Infantry Warfare in the Early Fourteenth Century: Discipline, Tactics, and Technology. Woodbridge: The Boydell Press, 2006. ISBN 978-0-85115-571-5.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Julia Rudolph: History and Nation. Cranbury: Danvers: Rosemont Printing & Publishing Corp, 2006. ISBN 978-0-8387-5640-9.
  2. ↑ a b c d Kenneth Bartlett: The Civilization of the Italian Renaissance. Toronto: D.C. Heath and Company, 1992. ISBN 0-669-20900-7.
  3. ↑ Ole Jørgen Benedictow: The Black Death, 1346-1353: The Complete History. Woodbridge: The Boydell Press, 2004. ISBN 0-85115-943-5.
  4. ↑ a b c Michael Caesar: Dante, the Critical Heritage, 1314(?)-1870. London: Routledge, 1989. ISBN 0-415-02822-1.
  5. ↑ a b Christopher Kleinhenz: Medieval Italy: An Encyclopedia. New York: Routledge, 2004. ISBN 0-415-93929-1.
  6. ↑ Hugh Chisholm: The Encyclopædia Britannica: A Dictionary of Arts, Sciences, Literature. Cambridge: Cambridge University Press, 1910.
  7. ↑ Philip H. Wicksteed: Villani's Chronicle: Being Selections from the First Nine Books of the Croniche Fiorentine of Giovanni Villani Translated by Rose E. Selfe. London: Archibald Constable & Co. Ltd., 1906.
  8. ↑ Kelly De Vries: Infantry Warfare in the Early Fourteenth Century: Discipline, Tactics, and Technology. Woodbridge: The Boydell Press, 2006. ISBN 978-0-85115-571-5.