Indeks COSPAR |
1966-070A |
---|---|
Indeks NORAD |
2389[1] |
Państwo | |
Zaangażowani |
Aerojet, USAF |
Model satelity | |
Rakieta nośna | |
Miejsce startu | |
Orbita (docelowa, początkowa) | |
Perygeum |
360 km |
Apogeum |
4492 km |
Okres obiegu |
137 min |
Nachylenie |
81,44° |
Czas trwania | |
Początek misji |
4 sierpnia 1966 10:48 UTC |
Wymiary | |
Masa całkowita |
75 kg |
OV3-3 (Orbiting Vehicle 3-3) – amerykański wojskowy satelita technologiczny z serii OV3, który prowadził badania warunków panujących w przestrzeni kosmicznej i ich oddziaływania na podzespoły satelitów. Wyniesiony na orbitę w 1966 roku satelita badał głównie parametry cząsteczek energetycznych w polach magnetycznych.
OV3-3 został zbudowany przez firmę Aerojet, jako trzeci satelita typu OV3. Satelita miał kształt graniastosłupa o podstawie ośmiokątnej o średnicy 76 mm i masie 75 kilogramów. Miał badać warunki panujące w ziemskiej magnetosferze i wpływie jaki mogły one wywierać na działające satelity[2][3] . Satelita był stabilizowany obrotowo, wykonywał sześć obrotów wokół własnej osi na minutę[4] . Wyposażenie satelity składało się głównie z puszki Faradaya, magnetometru i 3 spektrometrów[2] .
Misja rozpoczęła się 4 sierpnia 1966 roku, kiedy rakieta Scout B wyniosła z kosmodromu Wallops Flight Facility na niską orbitę okołoziemską trzeciego satelitę z serii OV3. Po znalezieniu się na orbicie OV3-3 otrzymał oznaczenie COSPAR 1966-70A[4] . Satelita działał poprawnie przez 14 miesięcy, do września 1967 roku, kiedy to awarii uległ taśmowy rejestrator danych. Satelita mógł działać w związku z tym jedynie w czasie rzeczywistym gdy znajdował się w perygeum. Satelitę ostatecznie wyłączono z eksploatacji w 1969 roku[4] .
Satelita po wykonaniu swojej misji pozostaje na orbicie[5] .