Typ | |
---|---|
Odpowiedzialny | |
Rozpoczęcie działalności |
23 lutego 1942 |
Zakończenie działalności |
8 września 1943 |
Miejsce | |
Liczba więźniów |
ponad 5343 |
Narodowość więźniów | |
Liczba ofiar |
ponad 453 |
Upamiętnienie |
cmentarz |
Położenie na mapie Włoch | |
45,896556°N 13,237528°E/45,896556 13,237528 |
Obóz koncentracyjny Gonars (wł. Campo di concentramento di Gonars) – obóz koncentracyjny, utworzony podczas II wojny światowej w 1942 roku w miejscowości Gonars w północno-wschodnich Włoszech (nieopodal dzisiejszej granicy ze Słowenią), w prowincji Udine.
Obóz koncentracyjny został uruchomiony przez włoskich faszystów 23 lutego 1942 roku. W pierwszym transporcie przywieziono 5343 osoby, w tym 1643 dzieci, z okolic Lublany, a także z innych obozów (na wyspie Rab i z Monigo nieopodal Treviso). W obozie przetrzymywani byli głównie obywatele Jugosławii, przede wszystkim Słoweńcy i Chorwaci, ale także osoby innych narodowości.
Obóz zlikwidowano 8 września 1943 roku, zaraz po kapitulacji Włoch. Uczyniono wiele, by usunąć materialne dowody jego istnienia: budynki zburzono, materiały budowlane wykorzystano do budowy innych obiektów w mieście (m.in. okolicznego przedszkola), a teren obozu zamieniono na łąkę.
Jedynie w 1973 roku ustawiono na miejscowym cmentarzu pomnik zaprojektowany przez jugosłowiańskiego rzeźbiarza Miodraga Živkovicia, a szczątki 453 ofiar umieszczono w dwóch podziemnych kryptach. Szacuje się, że jeszcze około 50 innych osób zginęło w tym obozie wskutek głodu i tortur.