Pełne imię i nazwisko |
Olha Iwaniwna Dwirna | |||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
11 lutego 1953 | |||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
165 cm | |||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||
|
Olha Iwaniwna Dwirna (ukr. Ольга Іванівна Двірна), po mężu Kostiecka (ros. Ольга Ивановна Двирна (Костецкая), Olga Iwanowna Dwirna, ur. 11 lutego 1953 w Wasiutyncach[1]) – radziecka lekkoatletka pochodzenia ukraińskiego, biegaczka średniodystansowa, mistrzyni Europy z 1982. W czasie swojej kariery reprezentowała Związek Radziecki.
Zdobyła brązowy medal w biegu na 1500 metrów oraz zajęła 6. miejsce w sztafecie 4 × 400 metrów na mistrzostwach Europy juniorów w 1970 w Paryżu[2].
Zajęła 26. miejsce w mistrzostwach świata w biegach przełajowych w 1976 w Chepstow (drużyna ZSRR zdobyła wówczas złoty medal, ale miejsce Dwirnej nie było liczone do klasyfikacji)[3].
Zdobyła srebrne medale w biegu na 800 metrów i biegu na 1500 metrów na letniej uniwersjadzie w 1979 w Meksyku. Na kolejnej letniej uniwersjadzie w 1981 w Bukareszcie wywalczyła brązowy medal w biegu na 1500 metrów[4].
Zwyciężyła w biegu na 1500 metrów na mistrzostwach Europy w 1982 w Atenach, wyprzedzając swą koleżankę z reprezentacji ZSRR Zamirę Zajcewą i Gabriellę Dorio z Włoch[5].
Dwirna była mistrzynią Związku Radzieckiego w biegu na 1500 metrów w 1978 i 1982, w biegu przełajowym na 2 kilometry w 1972 oraz sztafecie 4 × 800 metrów w 1978, a także wicemistrzynią w biegu na 1500 metrów w 1975 oraz brązową medalistką na tym dystansie w 1976 i 1979. W hali była mistrzynią ZSRR w biegu na 3000 metrów w 1983, wicemistrzynią w biegu na 1500 metrów w 1974 i 1980 oraz w biegu na 3000 metrów w 1976, a także brązową medalistką w biegu na 1500 metrów w 1971 i 1972[1][6][7].
Olga Dwirna miała następujące rekordy życiowe[8][9]: