Cratosilis denticollis | |||
(Schummel, 1844) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Gromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Infrarząd | |||
Nadrodzina | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Plemię | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
omomiłek ostrozębny | ||
Synonimy | |||
|
Omomiłek ostrozębny[1] (Cratosilis denticollis) – gatunek chrząszcza z rodziny omomiłkowatych i podrodziny Cantharinae.
Gatunek opisany został po raz pierwszy w 1844 roku przez Theodora Emila Schummela pod nazwą Cantharis denticollis[2].
Chrząszcz o wydłużonym ciele długości od 5 do 8 mm[3]. Głowę ma czarną, zaopatrzoną w czarne, nitkowate czułki. Żółtoczerwonej barwy przedplecze ma kąty tylne wystające, zaopatrzone w krótkie, ostre wyrostki. Czarne pokrywy mają powierzchnię matową wskutek silnego punktowania i delikatnego, acz dobrze zaznaczonego marszczenia. Barwa odnóży jest żółtoczerwona[3][1]. Wszystkie ich par mają wcięcia na pazurkach. Odwłok ma duży i szeroki przedostatni tergit o wystających kątach tylnych i ściętej krawędzi tylnej, często zasłaniający mały tergit ostatni[3].
Owad głównie górski, w Alpach dochodzący do 2200 m n.p.m[4]. Zasiedla tereny otwarte i półotwarte porośnięte trawami i ziołami[1]. Preferuje piętro subalpejskie i alpejskie. Owady dorosłe obserwuje się od czerwca do sierpnia ze szczytem w lipcu[4]. Przypuszczalnie pędzą głównie skryty, przyziemny tryb życia[5].
Gatunek palearktyczny, europejski, znany z Francji, Belgii, Luksemburga, Niemiec, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Polski, Czech, Słowacji[2], zachodniej[6] Ukrainy i Rumunii[2]. W Polsce występuje w Sudetach, Karpatach i Górach Świętokrzyskich[5].