Omomiłek piłorogi

Omomiłek piłorogi
Crudosilis ruficollis
(Fabricius, 1775)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze wielożerne

Infrarząd

sprężykokształtne

Nadrodzina

sprężyki

Rodzina

omomiłkowate

Podrodzina

Silinae

Plemię

Silini

Rodzaj

Crudosilis

Gatunek

omomiłek piłorogi

Synonimy
  • Cantharis ruficollis Fabricius, 1775
  • Silis ruficollis (Fabricius, 1775)
  • Telephorus bidentata Muller, 1776
  • Silis rubricollis Charpentier, 1825
  • Cantharis torquata Gyllenhal, 1827
  • Silis rugicollis Gebler, 1833
  • Silis hungarica Pic, 1910
  • Silis signicollis Everts, 1920
  • Silis gallica Pic, 1927

Omomiłek piłorogi[1] (Crudosilis ruficollis) – gatunek chrząszcza z rodziny omomiłkowatych i podrodziny Silinae.

Taksonomia

[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1775 roku przez Johana Christiana Fabriciusa pod nazwą Cantharis ruficollis[2].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Chrząszcz o wydłużonym ciele długości od 6 do 7,5 mm[3]. Głowę ma czarną z żółtoczerwonymi narządami gębowymi, zaopatrzoną w czarne, piłkowane czułki. Pomarańczowoczerwone do czerwonego przedplecze[3][1] ma bardzo nierówną powierzchnię z wzgórkami i wciskami, pokrytą bardzo grubym, nieregularnie rozmieszczonym punktowaniem[3]. Samce mają krawędzie boczne przedplecza z wyraźnymi, głębokimi wcięciami, samice zaś odznaczają się tylnymi kątami przedplecza ząbkowato zaostrzonymi. Pokrywy są czarne, o słabo pomarszczonej powierzchni[3][1]. Odnóża są czarne z żółtoczerwonymi goleniami[3].

Ekologia i występowanie

[edytuj | edytuj kod]
Imago na roślinie

Owad ten występuje na nizinach i wyżynach, unikając gór. Zasiedla wilgotne pobrzeża jezior, rzek i strumieni, torfowiska, bagna oraz podmokłe i wilgotne łąki[4][1][3][5]. Owady dorosłe obserwuje się od maja do sierpnia[5]. Przebywają na krzewach, drzewach i kwitnących roślinach zielnych[4]. Żerują na pyłku, nektarze i owadach o miękkim ciele[1].

Gatunek palearktyczny, znany z Irlandii, Wielkiej Brytanii, Hiszpanii, Francji, Belgii, Holandii, Niemiec, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Danii, Szwecji, Norwegii, Finlandii, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Białorusi, Ukrainy[2], europejskiej i syberyjskiej części Rosji (na wschód po obwód irkucki) oraz Kazachstanu[6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Crudosilis ruficollis – Omomiłek piłorogi. [w:] Insektarium.net [on-line]. [dostęp 2023-07-28].
  2. a b Crudosilis ruficollis (Fabricius, 1775). [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2023-07-28].
  3. a b c d e f Arved Lompe: Gattung Crudosilis Kazantsev, 1994. [w:] Käfer Europas [on-line]. Coleonet.de, 2010. [dostęp 2023-07-27].
  4. a b B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Buprestoidea, Elateroidea i Cantharoidea. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (10), 1985. 
  5. a b Antoni Kuśka, Omomiłki (Coleoptera, Cantharidae): Cantharinae i Silinae Polski, „Monografie Fauny Polski”, 21, Instytut Systematyki i Ewolucji Zwierząt PAN, 1995.
  6. Sergey V. Kazantsev. An annotated checklist of Cantharoidea (Coleoptera) of Russia and adjacent territories. „Russian Entomological Journal”. 20 (4), s. 387–410, 2011. DOI: 10.15298/rusentj.20.4.05.