Omonadus floralis
| Omonadus floralis | |||
| (Linnaeus, 1758) | |||
_(32955970830).png)
| |||
.jpg)
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
Omonadus floralis | ||
| Synonimy | |||
| |||
Omonadus floralis – gatunek chrząszcza z rodziny nakwiatkowatych i podrodziny Anthicinae.
Gatunek ten został opisany w 1758 roku przez Karola Linneusza jako Meloe floralis[1].
Opis
[edytuj | edytuj kod]
Chrząszcz o ciele długości od 3 do 3,5 mm, z wierzchu szczątkowo owłosionym. Głowę ma dużą, trapezowatą w zarysie, o długich i równoległych, mniej więcej równych długością średnicom oczu skroniach, tylnych kątach prostych oraz tylnym brzegu lekko wklęsłym pośrodku, ubarwioną brunatnie z przyciemnieniem, zwykle obejmującym jej przednią część. Krótkie czułki są ku szczytom pogrubione, podobnie jak głaszczki ubarwione jasnobrunatnie. Punkty na głowie są delikatne i oddalone od siebie mniej więcej o swoje średnice, a między nimi zauważyć można delikatną mikrorzeźbę. Wypukłe i ku podstawie silnie zwężone przedplecze ma dwa położone blisko siebie guzki środkowe za przednim brzegiem. Barwa przedplecza jest brunatna z czerwonawym odcieniem. Punkty na przedpleczu są gęściej rozmieszczone, acz równie delikatne jak na głowie. Kształt pokryw jest owalny z wyraźnie zaznaczonymi barkami, najszerszy trochę za środkiem, nieco tęższy niż u O. formicarius. Między guzami barkowymi rozciąga się półkoliste wgniecenie. Kolor pokryw jest ciemnobrunatny z rozjaśnionymi częściami barkowymi, a czasem też przyszwowymi. Punktowanie pokryw jest większe niż przedplecza i głowy, a włoski na nich krótsze niż odległości między punktami, słabiej widoczne niż u O. formicarius. Odnóża są jasnobrunatne, ale zwykle z ciemnobrunatnymi udami[2].
Biologia i ekologia
[edytuj | edytuj kod]Owad ten zasiedla suche i piaszczyste stanowiska na polach, pobrzeżach lasów i w ogrodach, gdzie spotyka się go pod opadłymi liśćmi, w próchnicy, pod sianem, słomą, w pryzmach kompostowych i pod innymi rodzajami rozkładającej się materii roślinnej. Często współwystępuje z podobnym O. formicarius. Owady dorosłe bardzo chętnie latają, czasami nawet gromadnie przylatując do światła[2][3].
W Polsce owady dorosłe aktywne są od czerwca do września[2][3], a w Bawarii już od kwietnia, przypuszczalnie wydając tam na świat więcej niż jedno pokolenie w ciągu roku. Rozwój larwy zajmuje około 6 tygodni, a stadium poczwarki trwa około 6 dni[4].
Rozprzestrzenienie
[edytuj | edytuj kod]Gatunek kosmopolityczny[2], znany ze wszystkich krain zoogeograficznych[1], przypuszczalnie wywodzący się z krainy orientalnej[2]. W Europie sięga od Morza Śródziemnego na południu aż za koło podbiegunowe na północy[3] i stwierdzony został w Portugalii, Hiszpanii, Francji, Irlandii, Wielkiej Brytanii, Belgii, Holandii, Niemczech, Szwajcarii, Liechtensteinie, Austrii, Włoszech, Malcie, Danii, Szwecji, Norwegii, Finlandii, Estonii, Łotwie, Litwie, Polsce, Czechach, Słowacji, Węgrzech, Białorusi, Rosji, Rumunii, Bułgarii, Chorwacji, Bośni i Hercegowinie, Albanii, Macedonii i Grecji[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Omonadus floralis (Linnaeus, 1758). [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2019-02-04].
- ↑ a b c d e Daniel Kubisz, Przemysław Szwałko: Klucze do oznaczania owadów Polski Część XIX Chrząszcze – Coleoptera z. 80. Nakwiatkowate - Anthicidae. Toruń: Polskie Towarzystwo Entomologiczne, 1998, s. 26-27.
- ↑ a b c B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska: Katalog Fauny Polski. Tom XXIII, zeszyt 14. Chrząszcze – Coleoptera. Cucujoidea, część 3.. Warszawa: 1987.
- ↑ Claudia Hemp, Conrad Dettner. Description of larvae of the genus Formicomus laferte, and data on the life cycles of Omonadus floralis (Linne) and Notoxus monoceros (Linne)(Coleoptera: Anthicidae). „The Coleopterists Bulletin”. 57 (4), s. 361–368., 2003. DOI: 10.1649/369.