Operacja Młot Wikinga

Operacja Młot Wikinga

II wojna w Zatoce Perskiej
Czas	28–30 marca 2003
Miejsce	północno-wschodni Irak
Terytorium	Irak
Wynik	zwycięstwo Koalicji
Strony konfliktu
Ansar al-Islam  Stany Zjednoczone Patriotyczna Unia Kurdystanu
Dowódcy
Abu Musab az-Zarkawi Ken Tovo[1] Dżalal Talabani
Siły
600–800[2] 40 Amerykanów, 7 000 Kurdów[2]
Straty
ok. 200 schwytanych, bądź aresztowanych w Iranie[3] 3 zabitych, 23 rannych (Kurdowie)
Położenie na mapie Iraku miejsce bitwy
35°11′N 45°59′E/35,183333 45,983333

Operacja Młot Wikinga – operacja wojskowa przeprowadzona podczas II wojny w Zatoce Perskiej w północnym wschodnim Iraku, przy granicy z Iranem. Celem operacji, która toczyła się pod koniec marca 2003 było wyeliminowanie terrorystycznej organizacji Ansar al-Islam zajmującej część irackiego Kurdystanu.

Tło

Ansar al-Islam to islamistyczna organizacja terrorystyczna z Abu Musabem az-Zarkawim na czele, która pojawiła się w północnym Iraku w grudniu 2001. Ansar al-Islam to grupa składająca się głównie z kurdyjskich rekrutów i arabskich weteranów wojny w Afganistanie. Przed amerykańską inwazja na Irak, w latach 2001–2003 walczyli z siłami kurdyjskimi w północnym Iraku, głównie wokół miasta Halabja, które było pod ich kontrolą. CIA podejrzewało, że Ansar al-Islam zaangażowany był w produkcję broni chemicznej i trucizny rycyny w fabryce w mieście Sargat. Ponadto dwie inne kurdyjskie grupy bojowników islamskich działających w regionie, dostosowało się do Ansar al-Islam.

Operacja

4 Dywizja Piechoty składająca się z 40 amerykanów wraz z kurdyjską Peshmergą uderzyła od strony Turcji^[4]. Przed bitwą rebelianci przygotowali sobie pozycję w górskich obszarach irackiego Kurdystanu. 21 marca rozpoczęto ataki rakietowe na bazy Ansar al-Islam. Amerykanie początkowo planowali rozpocząć akcję lądową bezpośrednio po ostrzale z powietrza, lecz siły sprzymierzone były w nieodpowiednim miejscu. W wyniku nalotów z 21 czerwca zginęło ok. 100 bojowników Islamskiej Grupy Kurdystanu zrzeszonej z Ansar al-Islam^[1]. Tydzień później Amerykańskie siły specjalne były gotowe i 28 marca rozpoczęli atak naziemny.

W wyniku ofensywy rozpoczętej 28 marca, rebelianci zostali wepchnięci do miasta Sargot^[1]. Amerykanom i Kurdom wystarczyły tylko trzy godziny ostrzału moździerzowego i ataków z karabinów maszynowych by wywołać zamieszanie wśród bojówek Zarkawiego. W kolejnym dniu walk po nocnym oblężeniu Sargot nastąpiło kolejne natarcie. Rebelianci zostali zepchnięci ku wschodniej granicy z Iranem. Wiele bojowników właśnie tam uciekło, gdzie zostało aresztowano przez Irańczyków. Inni, którzy nie dostali się do Iranu zostali pojmani przez siły kurdyjskie^[1]. Jednakże kurdyjskie źródła twierdzą, że wielu rebeliantów Ansar al-Islam znalazło schronienie w Iranie^[2].

Skutki

Aliantom udało się osiągnąć zamierzony cel operacji, czyli wyeliminować Ansar al-Islam z północnego Iraku co pozwoliło kurdyjskim jednostkom skupić się na walce z armią iracką. Amerykańskie służby wywiadowcze odkryły w ruinach fabryki w Sargot ślady rycyny i chlorku potasu. Trzem amerykańskim żołnierzom sił specjalnych działających wokół Sargot przyznano srebrne gwiazdy. Ansar al-Islam zaangażowało się w rebelii podczas amerykańskiej okupacji Iraku^[1].

Przypisy

1. Operation Viking Hammer. spirit.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-21)].
2. SARGAT AND SULAYMANIYAH, NORTHERN IRAQ. csmonitor.com.org.
3. Najaf area:. icasualties.org.
4. The United States Army in Operation Iraqi Freedom. globalsecurity.org.